----------------- > BÖLÜM 19 FİNAL<----------------
__3 Ay Sonra __
Yaz gelmişti ..
Zorlu bir 3 ayı geride bırakmıştım .
Kafamı toparlamak için kendimi sadece derslerime verdiğim 3 ay …
İlk başlarda çok kez ülkeme dönmek istedim ..
Ama okulumu ve birbirinden değerli arkadaşlarımı bırakamadım …
O günden sonra hiç görmedim O’nu ..
Görmekte sadece acı verirdi zaten ..
Bu zor zamanlarımda sadece dostlarım yanımdaydı ..
Biricik dostlarım …
Toprak … O hala MinHo’yla beraber ..
Çokta mutlular ..
***
Sınavlarımın ardından birkaç günlüğüne de olsa Seul’dan uzaklaşmak istiyordum .
Tek başıma …
Herkesten uzak birkaç gün …
Belki eskileri hatırlatacaktı bana ama JeJu Adası’na gitmek istiyordum..
O çiçek tarlası şimdileri eskisinden daha da güzeldir ..
Görmek için sabırsızlanıyorum.
Bir çantaya birkaç kıyafet koydum .
Ve de fotoğraf makinemi …
-Gidiyor musun ?
-Evet ..
-Seni böyle yalnız göndermek hiç içime sinmiyor :/
-Merak etme beni
-Peki.. Kendine çok iyi bak arkadaşım
-Sen de …
Toprak’a sıkı sıkı sarılıp evden çıktım ..
Kore’ye geldiğimizden beri ilk kez ondan ayrılıyordum .
***
Akşam üzeri JeJu Adası’na varmıştım .
Burayı bilmediğim için etrafa sora sora küçük bir otel buldum .
Hemen yerleştim .
Odamın denize karşı çok güzel bir manzarası vardı.
Güneş de batmak üzereydi .
Camın önün bir sandalye çektim ve Güneş’in batmasını izlemeye başladım .
Gökyüzü turuncu olmuştu .
Muhteşem görünüyordu ve insana huzur veriyordu .
Ta ki hava kararana kadar …
Yorgundum yatağa uzandım .
Kitap okumak istiyordum .. Ama yanıma almamıştım .
Otelin girişinde satılıyordu .
İnip birkaç kitap seçtim .
Odama geri dönüp tekrardan uzandım .. kitabımı okumaya başladım .
Kafamı kitaptan kaldırdığımda saat baya geçmişti .
Tekrardan camdan baktım .
Otelin bahçesinde çocuklar oyun oynuyordu .
Aşağı inip onları daha da yakından seyrettim .
Çocuk olmak ne kadar da güzel ..
Keşke hep çocuk kalsaydım :/
Saat geç olmuştu .
Tekrar odama çıktım ve yattım .
Sabah odama vuran Güneş’le uyandım .
Hazırlanıp kahvaltıya indim .
Çabucak kahvaltımı yapıp adayı gezmek istiyordum .
Etrafıma bakındım herkes ailesiyle birlikteydi .
Yanıma küçük bir kız çocuğu geldi .
Çok sevimliydi .
Al al yanakları , hiç gözükmeyecek derecede çekik gözleri vardı .
Gülümsüyor ve elindeki bebeği bana gösteriyordu .
Yanıma oturttum ve birlikte bebeğinin saçını ördük .
Sürekli sırıtıyordu
O’nu yememek için kendimi zor tuttum .. Keşke böyle bir kızım olsaydı
***
Otelden fotoğraf makinemi de alıp çıktım .
Yürümeye başladım .
Her yerin fotoğrafını çekiyordum .
Etraf cıvıl cıvıldı .
Aklıma o çiçek bahçesi gelmişti .
Ama nerede olduğunu bilmiyordum .
Etraftakilere sora sora aramaya başladım .
Sonunda bulmuştum .
Uzaktan bile şahane görünüyordu .
Hızlı adımlarla yürümeye başladım .
İlk gördüğümden çok daha güzel olmuş .
Herkes gibi bende çiçeklerin arasına uzandım .
Gözlerimi kapadım ve geçmişe gittim .
O zamanlar ne kadar da mutluyduk .
Burayı bulmak yorucu olmuştu ama değdi .
Bol bol fotoğraf çektim .
Daha sonra etrafı tekrardan dolaşmaya başladım .
Saatlerdir geziniyordum .. İyice yorulmuştum .
Çiçek bahçesine geri döndüm .
Yine Güneş’in batışını seyredebilecektim .
Oturdum ve izlemeye başladım .
Bir ara kafamı çevirdim .
Biride beni izliyordu … Kimdi ?
Ayağa kalkıp biraz yaklaştım .
Elim ayağım birbirine karışmıştı …
Gözlerime inanamıyordum … Kim Bum ..
O buradaydı … Tesadüf olabilir miydi ?
Arkamı döndüm .. Bana yaklaşıyordu .
Gözlerim dolmuştu .
-Şebnem ?
Cevap vermedim.
Kendimi sıkıyordum …
-Beni dinler misin ? Lütfen ..
Hem oradan gitmek istiyordum .. Hem de ayaklarım geri geri gidiyordu .
Bana bunu neden yaptığını merak ediyordum .
O’na döndüm .. Konuşmuyordum ..sadece onu dinliyordum .
-Burada
olduğunu MinHo’dan öğrendim… Şebnem ben seni hiç unutmadım . Bak hiçbir
şey sandığın gibi değil .. Tamam o kızların sana bahsettikleri şey
doğruydu . Ama sadece kısa bir süre için .. Ben sana aşık olmuştum çünkü
… Ben sandığın gibi biri değilim .. Lütfen yanında olmama izin ver..
Sustum .. Bir zamanlar onun yaptığı gibi…
Arkamı döndüm yürümeye başladım .
Birden kolumu tuttu .
Sarıldı bana … Kemiklerimi kıracak gibi sımsıkı …
-Bırak beni ..
-Bırakmam .. gitme lütfen gitme..
İtiyordum . Omzuna vuruyordum … Ama nafile ..
Sımsıkı sarılmış ağlıyordu … Bende ağlıyordum ..
Dayanamadım … Bende sarıldım .
Kokusunu özlemişim . O’nu çok özlemişim .
Sarılmayı bırakmıştık .
Gözyaşlarımı sildi .
-Evlen benimle .. Evlen.. Hiç bırakmam seni bir daha …
Güvenebilir miydim ona ? Bilmiyordum .
Yüzüne şapşal şapşal bakıyordum .
-Söz veriyorum seni asla üzmücem … Güven bana..
Yine sarıldım O’na.
Kulağına tamam dedim .
Her şey bu adada başlamıştı .
Ve yine bu adada başa döndü.
Ben O’na güveniyordum ..
O’nu hayatım boyunca sevebileceğime söz veriyordum .
O’da bana söz veriyordu . Gözlerinin içi adeta gülüyordu .
Hiç beklemediğim bir zamanda hayatımın en güzel günü olmuştu .
Sevdiğim adam yanımdaydı ..
Bir ömür boyu da olacaktı ..
Biz hiç ayrılmadan ve dostlarımızla birlikte yaşlanacaktık …
____________________________-
Umarım beğenirsiniz
Yorumlarınızı kesinlikle bekliyorum !..
Hikayemi okuyan ve beni hep destekleyen tüm arkadaşlarıma çok çok teşekkür ediyorum ...
Yeni bir hikayede görüşmek üzere ...
MinJii .....
[ İzinsiz kullanmayın..Emeğe saygı lütfen !..]