Konser Aski

Yazan: Nahide Ebrar ŞeybanKarakterler: Efnan, Masal, Ss501 grubu ve menajeriBölüm Sayısı: Tek BölümAdmin: Lee Liwiu *** Kapının
sesine uyanmıştım. Yataktan kalkıp salona gittim. Kapıyı Masal açmıştı.
Hastalığımı öğrendikten sonra Masal benimle birlikte yaşamaya
başlamıştı. Her zaman beni mutlu etmeye çalışıyordu. İyileşmem için
mutluluk ve huzur gerekiyordu. Nasıl mutlu olabilirdim ki? Ailemi
kaybetmiştim. Zaten her şey o kazadan sonra başlamadı mı? O kazadan
sonra ben yaşayan bir ölüydüm artık. Masal’ın benim evimde kalmasıyla
hayatıma renk gelmişti. Bu düşünceleri bir kenara itip Masal’ın yanına
gittim. “Kim geldi?” “Postacı, sana bir zarf
getirdi” Merak etmiştim. Bana kimden zarf gelebilirdi ki? Masal’ın
elinden zarfı aldım. Zarfın üzerindeki yazıyı görünce şok olmuştum
“Kore/Seul”. Zarfı hızlıca açıp yazanları bir çırpıda okumuştum. Buda ne
demek oluyordu şimdi? Beni Kore’de bir müzik grubunun konserinde yer
almam için çağırıyorlardı. Yalnızca konseri izlemek için değil. Sahnede yer almak için. En büyük hayalimdi bu. Masal’a şaşkın bir ifadeyle bakıyordum. “İnanmıyorum.
Beni Kore’den çağırıyorlar. Hem de bir müzik grubunun konserinde
sahnede yer alacağım. Ama benden nasıl haberleri oldu ki?” “Çok
sevindim canım. Ben bir müzik şirketine senin okulda verdiğin mini
konserinin kaydını gönderdim. Senin Kore’de bir müzik grubuyla konserde
sahneye çıkmak istediğini söyledim. Demek kabul etmişler. Çok sevindim”
Şaşkınlıktan ağzım açık kalmıştı. Canım kuzenim benim. Çok seviyordum
onu. Her zaman yanımdaydı. Ona sımsıkı sarıldım. “Sen bir
tanesin. İyi ki yanımdasın” Zarfın içinde iki tane Kore’ye bilet vardı.
Kağıtta Kore’deki bir okula transfer olduğum yazıyordu. Biletler de
sadece gidişti. “Bundan sonra Kore’de okuyacağız. Ben de seninle geliyorum” “Seni seviyorum. Temelli gidiyoruz yani.” “Evet canım. Hadi hazırlanalım. Akşama kadar anca hazırlanırız.” “Tamam”
deyip odama gittim. Hastalığımı öğrenmeden önce okulda mini konserler
verdiğim için güzel kıyafetlerim vardı. Ama hastalığımı öğrendikten
sonra hiç giymek istememiştim. Öğrendiğim günden beri zaten okulda
sahneye çıkmamıştım. Giderken giyeceğim kıyafetleri ayırıp diğer
kıyafetlerimi bavula yerleştirdim. Çok acıkmıştım. Heyecandan kahvaltı
yapmayı unutmuştum. “Efnan, kahvaltıyı hazırladım canım hadi gel” Hemen mutfağa gidip masaya oturdum. “Çok
heyecanlıyım. Hangi grup acaba? Biliyorsun Ss501’in olmasını çok
isterdim. Ama bunun olması imkansız. Eminim küçük bir gruptur. Yoksa
böyle bir şeyi neden kabul etsinler ki?” “Olsun canım. Sen
Kore’de sahneye çıkacaksın ya bozma moralini” Kahvaltımızı bitirip
tekrar odamıza geçtik. Kıyafetlerimden başka özel eşyalarımda vardı
toplanacak. Odama gittim. Günlüğümü ve yanımdan hiç ayırmadığım ajandamı
da bavulun içine koydum. ~~~5 Saat Sonra~~~ Hazırlanıyordum,
üzerime beyaz kot pantolonumu, mor en sevdiğim t-shortümü giydim.
Boynuma ince tül gibi ince beyaz bir şal sardım. Ayakkabı olarak da mor
converselerimi giydim. Masal saçımı açık bırakmamı istemişti. Öylede
yaptım. Saçlarım dümdüzdü ve belimi geçiyordu. Saçlarımı hafif taradım.
Saçlarımı çok beğeniyordum. Upuzun ve düzdü. Masal her ne kadar makyaj
yapmak istese de izin vermedim. Sadece kalem sürmek için çok ısrar etti.
Benim için bu kadar şey yapmıştı. Sadece kaleme izin verdim. Sonunda
evden çıktık. ~~~10 Saat Sonra~~~ Uçak
inmek üzereydi. Bense heyecandan ölmek üzereydim. Sonunda Kore’ye
indiğimiz anons edildi. Uçaktan indik. Yolcuların arasına karıştık. Bir
adamın elindeki kartta adımı gördük. Adamın yanına gittik. “Siz Efnan hanımsızın değil mi?” diye sordu İngilizce. Ben Korece’yi bildiğim için Korece cevap verdim. “Evet efendim ben Efnan” “Buyurun
öyleyse sizi götüreyim” Arabaya doğru yürüdük. Şoför arka kapıyı açtı
ve hepimiz bindik. Araba yol almaya başladı. Adama döndüm ve “Efendim
acaba nereye gittiğimizi öğrenebilir miyim?” diye sordum. “Grubun
evine gidiyoruz hanımefendi. Konsere kadar orada kalacaksınız. Bu süreç
içinde eviniz hazırlanacak. Konserden sonra evinize geçebilirsiniz” “Anladım, teşekkürler. Bir sorum daha olacak bu hangi grup acaba?” “Bunu
gidince görürsünüz. Zaten gelmek üzereyiz” Adam bunları söyledikten iki
dakika sonra bir kocaman bir evin önünde durduk. Şoför tekrar kapımızı
açtı. Arabanda inip eve baktım. Çok güzel bir evdi. Eve doğru yürüdük.
Şoför arkadan bavulları getiriyordu. Adam zile bastı. Kapı açıldı.
Kapıyı açan kişiyi görünce afallamıştım. Çünkü kalbimde yaşattığım aşkım
karşımda duruyordu. Masal’a baktım. Oda bana bakıp gülümsüyordu.
İnanmıyorum, ben şimdi Ss501 ile mi sahneye çıkacaktım? Hayalim
gerçekleşiyordu. Young Saeng muhteşem gülümsemesiyle; “Hoş geldiniz, buyurun içeri geçin” dedi. Hep beraber içeri geçtik. Tek kelime dahi edemiyordum. Kendimi zorlayarak; “Hoş bulduk” diyebildim. İçeri geçip oturduk. 5 melek karşımda oturuyorlardı. Hyun Joong konuşmaya başladı; “Nasılsınız?” “İyiyiz teşekkürler” dedim. Masal pek iyi Korece bilmiyordu. Onun için susmayı tercih etti.Hyun; “Sesinizi çok beğendik, ricanızı kırmak istemedik” “Teşekkürler,
ama benim bundan haberim yoktu. Kuzenim ayarlamış” diyerek Masal’ı
gösterdim. Ah o kadar heyecanlıydım ki. Hiç tahmin etmezdim Young Saeng
ile karşılıklı oturacağımı. ~~Yazarın Ağzından~~ Efnan
heyecanlıydı çünkü yıllardır sevdiği adam karşısındaydı. Ve onunla
birlikte aynı evde kalacaktı. Efnan’ın bilmediği bir şey vardı. O da
Sevdiği grubun onun hastalığından haberleri olduğuydu. Masal, Efnan’ın
konser kaydının yanında İngilizce olarak bir mektup göndermişti.
Mektupta gerçekler yazıyordu. Efnan’ın hastalığı, sevdiği grup ile
birlikte sahneye çıkmak istediğini ve Kore’de okumak istediğini. Bir tek
Young Saeng’e olan aşkını yazmamıştı, daha doğrusu cesaret edememişti.
Ss501 grubunun üyeleri bunu biliyorlardı. Efnan’ı mutlu etmek
istiyorlardı. Konsere 2 hafta vardı. Buda Efnan’ın 2 hafta boyunca
sevdiği adamla aynı evde kalması demekti. Günler çok güzel ve su gibi
hızlı geçiyordu. Efnan haftada bir kontrole gidiyordu ve durumu iyiye
gidiyordu. Masal ve grup üyeleri buna çok seviniyorlardı. Özelliklede
Saeng. O da Efnan’dan hoşlanmaya başlamıştı. Bunu kimse bilmiyordu tabi.
Konsere bir gün kalmıştı. Masal ve Efnan kontrole gidiyorlardı. Doktor
Efnan’ın daha da iyi olduğunu söylemişti. Doktordan çıktıktan sonra
Masal ve Efnan alışverişe gittiler. Masal, siyah kısa bir elbise
giymişti. Gösterişten hoşlanmazdı ikisi de. Efnan ise uzun, düz ve kar
beyazı bir elbise almıştı. Eve döndüler. Efnan odasında söyleyeceği
şarkıyı prova ediyordu. O sırada Young Saeng Efnan’ın odasının önünden
geçerken onun sesini duymuştu. İlk defa canlı olarak duyuyordu. Daha
önce videodan dinlemişti. Efnan’ın sesi gerçektende büyüleyiciydi. Young
Saeng kendini toparlayıp oradan ayrıldı. Efnan akşam yatağına yatarken
çok heyecanlıydı. Kısa sürede uykuya dalmıştı. ~~~Konser Günü~~~ Efnan
erkenden kalkmıştı. Bu gün büyük gündü. Efnan direk banyoya girip duş
aldı. Odasına geçip saçlarını kuruttu. Üzerine rahat bir şeyler geçirdi.
Elbisesini ve ayakkabılarını bir çantaya koydu ve aşağı indi. Herkes
kalkmıştı. Hep beraber kahvaltı edip evden çıktılar. Efnan çok
heyecanlıydı. İlk defa binlerce kişinin karşısında şarkı söyleyecekti.
Söyleyeceği şarkıyı kendi yazmıştı. Sözleri Korece’ydi. Saeng’e olan
aşkını anlatmıştı şarkısında. Müziğini de kendisi bestelemişti. Herkes
hazırlanmak için odalarına gitmişti. Masal, Efnan’ın peşinden gitmişti
ona yardım edecekti. Efnan, Masal’ın yardımıyla elbisesini giymişti.
Saçlarına bir şey yapmak istemiyordu. Saçlarını gerek duymasa da
düzleştirdi. Masal ona güzel bir göz makyajı yaptı. Vakit yaklaşıyordu.
Sonunda Efnan hazırlanmıştı. Masal; “Meleklerden bile daha güzelsin tatlım” dedi gülümseyerek. “Teşekkürler
canım, hadi sende hazırlan” Masal elbisesini giydi ve makyajını yaptı.
Şimdi ikisi de hazırdı. Konser başlamıştı. Salondan çığlıklar
yükseliyordu. Konseri izlemeyi çok isterdi ama şuan izleyemezdi.
Konserin sonuna yaklaşıyorlardı. En son Efnan çıkacaktı. Ve işte o an
geldi ve ismi anons edildi. Grup lideri Hyun Joong onun adını söyledi. “Değerli
dinleyicilerimiz, geldiğiniz için teşekkür ederiz. Şimdi özel bir
konuğumuzu sahneye davet etmek istiyoruz. Sahneye gelecek olan konuğumuz
sizlerin arasından birisidir. Şimdi alkışlarınızla kendisini sahneye
davet ediyoruz” Efnan’ın beklediği an gelmişti. Yavaşça sahneye doğru
ilerledi. Grup üyeleri sahneden çekildiler. Hyun mikrofonu yerine
takarak sahneden ayrıldı. Efnan binlerce kişinin karşısındaydı. Ve
Saeng’e olan aşkını anlatan şarkısını okumaya başladı. Konser alanında
Efnan’ın dışında kimsenin sesi çıkmıyordu. Herkes pür dikkat Efnan’ı
dinliyorlardı. O sırada Young Saeng; “Meleklerden bile daha güzel.” Diye
düşündü. Artık emindi duygularından. Oda Efnan’ı seviyordu. Peki ya
Efnan? Efnan onu seviyor muydu? Bunun cevabını bilemiyordu işte. Emin
olamıyordu. Ama diğer grup üyeleri Efnan’ın onu sevdiğini
düşünüyorlardı. Efnan şarkısını söylemeye devam ederken yan tarafta
duran Masal’ın yanına gitti ve gerçekleri öğrendi. Efnan şarkısını
bitirince salondan alkış sesleri yükseldi. Young Saeng sahneye doğru
yürüdü ve herkesi susturdu. “Değerli misafirlerimiz. Şimdi
sizin karşınızda bir gerçeği açıklayacağım. Belki bazılarınız bu habere
üzülebilir. Bunu istemem. Anlayışla karşılamanızı umuyorum” dedi ve
Efnan’a döndü. Efnan ona merakla bakıyordu. Saeng konuşmaya başladı. “Efnan,
seni ilk gördüğümden beri senden hoşlanıyordum. Ama artık
hoşlanmıyorum” Efnan şaşırmıştı. Ne demeğe çalışıyordu bu? Saeng biraz
durakladıktan sonra devam etti. “Artık senden
hoşlanmıyorum. Seni seviyorum. Mutluluğun olmama izin verir misin?”
Saeng biraz zorlansa da sonunda söylemişti. Efnan’ın cevabını merakla
bekliyordu. Salona sessizlik hakimdi. Herkes çok şaşkındı. Özelliklede
Efnan. Yıllardır sevdiği adam ona onu sevdiğini söylemişti. Zorlansa da
oda cevabını söyleyebilmişti. “Evet” Sesi her ne kadar
kısık çıkmış olsa da salondaki tek ses onun olmuştu. Bu yüzden herkes
onu duymuştu. Saeng, Efnan’ın elinden tutup hayranlarına seslendi. “Gördünüz,
ben Efnan’ı seviyorum. Lütfen üzülmeyin. Sizlere olan sevgim başka”
Saeng ve Efnan el ele sahneden inip kulise gittiler. Diğer grup üyeleri
ve Masal onları bekliyorlardı. Masal, Efnan’ın geldiğini görünce koşup
boynuna sımsıkı sarıldı. “Tatlım, seni seviyorum” dedi ve Saeng’e döndü. “Sende
eğer kardeşimi üzecek olursan karşında beni bulursun bilmiş ol” Hepsi
çok mutluydu. Özelliklede Saeng ve Efnan. Efnan hayatına devam edecekti.
Kim bilir belki de Efnan için yeni bir hayat başlıyordu. *** Admin'in
Notu: Daha önce hiç Türkiye'den Kore'ye uzanan bir hikaye
yayınlamadığım için ilk ve son olarak Konser Aşkı'nı yayınlıyorum.