4.bölüm ~~~~ ''Tabiki''
Bugün yaşadığım en güzel olay bu sanırım kötü olmasını bekleyemem çünkü Sei
yanımda onun yanındayken herşey gözüme güzel geliyor ya da ben sadece Sei'yi
görüyorum..
''Gidicekmiyiz Seung ?'' ''Oh afedersin dalmışım.''
''Son günlerde çok dalgınsın ne oluyor sana bana anlatmak istediğin bir konu
var mı ? Seni seve seve dinlerim'' herşeyi biliyorsun zaten Sei
Okulun kapısından çıkınca kapıdaki afiş dikkatimi çekti sınıflar arası
turnuva, hemde futbol en sevdiğim spordur. Yarın bizimkilere haber veririm...
''Tamam gidebiliriz Sei.'' Eve doğru yürüyoruz cesaretim yok denicek kadar
azdı...
''Seung yüzün dünkü gibi olmuş ?'' hadi ama bundan nefret ediyorum tam
zamanında neden hep Sei yanımdayken oluyor başka zaman olsa off.
''Hastamısın Seung bana söyleyebilirsin kimseye söylemem.'' ''Hayır Hatta
fazlasıyla iyiyim bana baksana
hopluyorum, zıplıyorum...'' birden ayağım kaydı yere düştüm çok utandım hay
aksi.
''Seung yüzün daha fazla kızarmaya başladı.'' tabi Sei bunu söylerken
gülüyordu.
Toplarlandım, ''Aslında ben bilerek düştüm düşündümde düşersem seni
güldürebilirdim. Sanırım bunu başardım biliyor musun Sei ?''
''Neyi ? ''
''Gülünce çok daha güzel oluyorsun...''
''Ya öylemi Teşekkür ederim.''
Bu gülüşü unutmamı bekleyemezsiniz çok tatlı melek gibi elimden tutup
kaldırdı elimi tutmuştu kalbim hızlı hızlı atmaya başladı bir anda yere
çömeldim..
''Seung neyin var ?''
''Bir şey yok bir an nefes alamadım ama geçti..'' daha okulun kapısından
yeni çıktık. Çok mutluydum zamanın hiç geçmemesini istiyorum. Seni gerçekten
seviyorum Sei...
''Seung turnuvaya katılıcak mısınız ?'' ''Tabiki katılıcağız bizsiz turnuva
mı olur
''
''Sana güveniyorum çünkü en iyi dostumsun sen.'' ''Evet evet sende benim.''
Neden sadece dostuyum neden bana başka bir gözle bakmıyor Sei o benim ilk ve
son aşkım.
''Yarın okul tatil bilirsin sende istersen beraber birşeyler yapalım mı ?''
''Olabilir yarın ki durumumu bağlı seni bilgilendiririm.''
''Bekliyor olacağım...''
Sei'yi eve bıraktım evime doğru yürümeye başladım düşünceler her düşüncenin
başında ya da sonunda Sei uf onu aklımdan hiç çıkaramıyorum.
~~30 dakika~~ geçti sanırım çünkü zamanla pek işim yoktur nasıl geçiyor
bilmiyorum aslında zamanla düşman sayılırız herneyse...
Evime girdim çantamı fırlattım aynı şekilde elbiselerimide fırlattım
ardımdan her zaman ki gibi odama geçtim bu görüntü için herşeyimi
verebilirim...
~~1 kaç saat sonra ~~
Zil çaldı bu gelen en yakın arkadaşım ''Mickey''di aslında o öyle biliyor o
benim gözcümdü Sei'yi takip edip neler yaptığını söylemesi için onu
görevlendirmiştim bilirsiniz işte okulda sevilen biriydim. İçeri davet ettim
içecek birşeyler getirdim içecekleri içerken sinirli bir bakışla. ''Eee hadi
anlat ne biliyorsan ?'' dedim.
''Dostum haberler hiç iyi değil ''
''Nasıl yani ?''
''Sei'yi rahatsız eden biri var'' ''Ciddi olamazsın!''
''Şaka yapar gibi bir halim mi var Seung ?''
Sinirden elimi öyle kuvvetli vurdum ki duvara ''Ah elim oynatamıyorum,
nasılda acıyor.''
''Ne yapıyorsun Seung kafayı mı yedin ? Kendine gel elin kanıyor of seung of
yürü hastaneye gidiyoruz.''
''Tamam ama yolda herşeyi son detayına kadar anlatıcaksın.'' ''Tamam hadi
çabuk ol.''
Hastaneye vardık kalabalık ve sıkıcı içerideki koku insanı bunaltıyor.
Sıraya geçtik bekliyoruz ben gözlerimi kapattım biliyorum çünkü sıra gelene
kadar zaten uyurdum bunu en baştan yapmak mantıklı geldi.
1:30 Saat sonra~~
''Seung uyan doktor bizi bekliyor'' ''Tamam uyandım.''
''Neyin var genç adam ?'' ''Yere düştüm elim kanıyor birazda acıyor ama çok
fazla değil.'' sonuçta ben bir erkektim ona elimin müthiş acı verdiğini
söyliyemezdim..
'Bakabilirmiyim ?'' ''Tabiki.''
''Hmm Bu Hiç...''