Ben Kime Aşık Oldum Böyle...?

Konunun ilk mesajı :

Ad: Ben kime aşık oldum böyle?..

Tür: Romantik-Komedi-Dram

Oyuncular: Sang doo, Eun hee, Dong yul, Cho
hi, Ga eul, Hei.

Yazan: Öznur kocatepe



1. Bölüm:



Zilin sesiyle uyandım, ama
yataktan kalkacak halim yoktu .Gece kardeşime ders anlatacağım diye geç
yattım.Sonunda oflaya poflaya başımı kaldırdım, karşımda Cho hi vardı, eliyle
hadi gel diyordu.



Anneme birşey olmasından
korktum ve hızla ayağa kalktım, koşarak öbür odaya geçtim.Neyseki onun hiç bir
şeyi yoktu.Annemin yanına geçip oturdum kahvaltı yapıyorlardı.





"Ya!Saman kafa, niye
öyle kaldırdın beni yatağımdan?Bende birşey oldu sandım!"dedim sinirli bir
ifadeyle , tabii umrunda değildik kızımızın bana bakmıyordu bile;



"Noona!Her sabah 5 kez
bağırmadan, o çok sevdiğin yatağından kalkamıyorsun.Bende bunu deneyeyim diye
düşündüm.Ne o korktun mu yoksa?" sırıtmaya başlamıştı;



"Ahh , sinir bozucusun
küçük şapşal!"Dedi.



Bu sözlerim onu
kızdırıyordu her zaman ve üzerime atlardı.Ama bu sefer cins cins bakmakla
yetindi.Anneme baktım, gayet mutlu, iyi bir görünümü vardı.Bizim böyle
itişmemiz onun hoşuna gidiyordu.Cho hi gülerek bana baktı sonra dil
çıkardı.Bazen sorunu ne diye düşünmüyor değilim.Gözüm duvardaki saate takılı
kaldı.



"Ya, bu ne, geçmi
kaldım ben?Ahh, gerçekten niye biraz daha erken davranıp yanıma gelmiyorsun
sen?"diye bağırarak kafasına vurdum.



"Ne var be, bende
hazırlanıyorum her halde.Sürekli senle mi uğraşacağım?!"Ahh bu iyice
sinirimi bozdu.



Kalkıp odama geçtim,
hazırlanıp gitmem için 15 dakikam vardı.Giyindim, çantamı aldım ve aynaya
baktım çıkarken.Resmen hayalet gibiydim yüzüm solgundu, gözlerimin altı
şişti.Ama süslenmeye vaktim yoktu, gitmeliydim.



Markete geldiğimde herkez içeri girmişti, ama geç kalmamıştım , sadece 3-5
dakika.Aslında üniversite işletme mezunuyum.Nedense kimse beni işe almadı,
işsiz olmak için zamanım yoktu kendimi part time işte buldum.O kadar yılımı
verip okumuştum ama belkide puanımı yeterli bulamamışlardı.Zar zor bitirmiştim
üniversiteyi, ama kalmadan ve sonunda bitirmiştim!



Şimdi burada çalışmak zorundayım, belki ileride eninde sonunda alırlar diye
düşünüyorum.İçeri girip çalışmaya başladım, iyi anlaştığım bir kaç kız vardı.Çok
tatlı görünümlü ve sevecenlerdi benden bir kaç yaş küçüklerdi.Giyinip içeri
geçtiğimde Ga eul´ü gördüm.



"Günaydın Ga eul , ben geldim."dedim gülümsememle;



"Günaydın Eun hee.Bizde geç kalacağından korkuyorduk."dedi
dudaklarını uzatarak.



İstemeden bu ifadeye güldüm.Önümüzden patron geçiyordu, bize dönüp;



"Hey siz!Ne yapıyorsunuz orada , işiniz kikirdemek mi?Çabuk işlerinizin
başına!"



Ga eul;



"Tabii efendim, özür dileriz."dedi kafasını eğerek.



Benimse o adama özür dileme gibi bir niyetim hiç olmadı, olmazdıda.Yalnızca
tuhaf tuhaf suratına bakmakla yetindim.



~~~~~~~



Akşam vakti geldikçe daha bir omuzlarım düşüyordu, esniyordum ve gözlerim
şişmekten ziyade acıyordu, kendiliğinden kapanı veriyorlardı.Önümde bir kaç
tane kavanoz kalmıştı, onlarıda aceleyle raflara yerleştirip yüzümü yıkamaya ve
kendime gelmeye gidecektim.



Ama mutlaka ters gidecek bir şey olmalıydı!Kavanozları hızlıca rafa dizeyim
derken sanırım birini uzaya yollamak istemişim , kavanoz öbür taraftan fırladı
ama şakır şukur bir ses değilde, POFF diye bir ses gelmişti ve sonunda da hiç
mi hiç istemediğim;



"Aiyhh!!Bu ne ya!"dedi birisi, onun kafasına gelmiş olmalıydı
kavanoz.



Gözlerim kocaman olmuş ve tüylerim dikleşmişti.Kafamı uzatıp bulduğum
delikten bakmaya çalıştım.Buna inanamıyordum bu kadar talihsiz olamazdım
ben!Kafasına gelmekle kalmamış patlamıştıda.



Adamda oldukça yakışıklıydı, kumral, uzun saçları vardı ve uzun boyluydu.Her
ne kadar gözükmeyip kaçmak istesemde, vicdanım engelledi beni.Koşup yanına
gittim, arkasına dönüktü kafamı uzatarak;



"İyi misiniz beyfendi?Ben gerçekten çok üzgünüm.Özür
dilerim!"dedim kafamı eğerek.



Kafamı kaldırdığımda bana bakıyordu.Ama o ne bakıştı öyle?Sanki her an bana
saldıracak gibiydi, çok sinirliydi.Nasıl olmasın ki!Ne yapacağım hakkında hiç
bir fikrim yoktu, kaşlarımı yukarı kaldırıp gözlerimi ondan kaçırarak bir şey
demesini bekliyordum.



Ama o ise hiçbir tepki vermiyordu.Daha sonra yanımdan ayrılırken;



"Sen bittin!"demişti bana.



"Nee!"dedim cılız bir sesle.



Bu olamazdı hızlı bir şekilde patronun yanına giti ve beni göstererek
sinirle şikayet ediyordu.Beni kovacaklarını sanmıyordum, tabii o önemli biri
değildi ise.Bu arada yanıma Ga eul ve Hei geldi.Olanları duymuş gibi görünüyorlardı.Ga
eul;



"Eun hee , sanırım seni kovacaklar."dedi.Hei;



"O adam çok ünlü bir şirketin zengin iş adamıymış ve bilirsin işte
kendini beğenmişin teki olurlar.Öküz gibi bağırıp duruyordu , "O kızın
cezasını vereceksiniz!Bana bunu nasıl yapar?"diye.Patronda süt dökmüş kedi
gibi oldu karşısında.Peki efendim , tamam efendim , kovulacak
efendim."dedi elini beline koyarak.



Bu sözler karşısında yıkılmıştım hiç bir kelime çıkmıyordu ağzımdan,
gözlerim farkında olmadan dolmaya başladı.Eğer kovulursam anneme, kardeşime ne
diyecektim ben.Daha yeni başlamıştım işe ve para geçecekti elime, onunlada
annemin bitmek üzere olan ilacını alacaktım.Kardeşimse ayrı bir dert, sürekli
etkinlik yapıyorlar ve paraya ihtiyacı oluyordu.



Babam yaşıyor bunu biliyorum, ama onun bizim yaşadığımızdan haberi yok
gibi.İnsan azıcıkta olsa merak etmezmiydi ailesini,en azından çocuklarını?O
adam beni erkeklerden soğutan tek varlık.Ama iyiki yılda bir kardeşime para
yolluyorda, annemin ve kardeşimin gözünde yükseliyor , ondan gerçekten nefret
ediyorum.



Acayip bir şekilde kötüydüm artık, başıma ağrı sancıları giriyordu.Kızlar ;



"İyi misin, Eun hee?"diye seslenselerde, ben onları duyamayacak
moddaydım.



Yanlarından ayrıldım bir hayalet gibi.İlerleyip yüzümü yıkamaya gidecektim
ki arkamdan biri seslendi;



"Hey, Eun hee!"göz yaşlarımı silip arkamı döndüm.



Seslenen patrondu, kötü haberi vermeye gelmişti.Benim zorluk çektiğimi
ailemi az çok biliyordu işe başlarken anlatmıştım azda olsa.



"Eun hee, keşke biraz daha dikkatli olsaydın kızım.O adam ünlü bir
şirketin veliahtı ve bizim içinde değerli biridir.Onun isteklerine hiç bir
zaman hayır diyemiyoruz.Aileni ve senin durumunu biliyorum ama....Buradan
gitmen



gerekiyor.Gerçekten üzgünüm.Bu senin için, 2 hafta bizle çalışmanın
karşılığı."dedi ve elindeki zarfı uzattı.



Bunun için azda olsa sevinmiştim, en azından annemin ilaçlarını
alabllirdim.Zarfı aldım;



"Tamam efendim.Her şey için teşekkür ederim."dedim titrek ve cılız
bir sesle kendimi zor tutuyordum.



Arkamı döndüm ve gidip giyindim eşyalarımı toparladım.Dışarı çıktığımda hava
kararmıştı ve esiyordu.Sola doğru baktım ve gördüğüme inanamadım o zengin züppe
hala oradaydı.Direğin önüne yaslanmış duruyordu, kafasını kaldırıp bana doğru
baktı.



Sinirli bir şekilde ona baktığımı farketti.Uyuz herif, Allah tip vermiş ama
vicdan koymamış!Mutlaka o gün birine patlamak zorundaydım, yoksa
rahatlayamıyacaktım.Hala bana bakıyordu, bende dayanamadım ve ona doğru gittim.



~~~~~ Sang doo ~~~~~~



Biraz önce kovdurduğum kız bana doğru geliyordu, sanki saldırıp boğazlıyacak
gibi bir ifadesi vardı.Gözleri şişti, ağlamış gibi görünüyordu.



Bu gün ilk defa bir kız beni terk etti ve karşıma çıkan kişiye patladım,
sanırım... bundan dolayı.Böyle olmaması gerektiğini çok iyi biliyorum ama artık
oldu.İyice yaklaştıktan sonra önüme geçip durdu, bende doğruldum;



"Sen...ne yaptığının farkında mısın ha?Adam gibi gelip, benden özür
dilememi veya başka birşey yapmamı isteyemezmiydin, gidip neden kovdurdun,
hemen?Neye mal olduğunun farkında bile değilsin!Siz, zenginler hep
böylesinizdir zaten, karşısındakileri düşünemeyen bencil aptallar!Ben hasta
anneme ne diyeceğim, kardeşime ne diyeceğim, onlara nasıl
bakarım..."dedi.Ses tonu gittikçe düşmüştü.



Konuşmasını devam ettiremedi gözyaşları durmuyordu.Hıçkıra hıçkıra
ağlaıyordu artık, içimde bir şeyler kıpırdanmaya başladı.Çok pişmandım
yaptığıma bu bir anlık sinirdi, onun dediği gibi biri değildim.Bana acı içinde
bakıp, daha sonra hızla koşmaya başladı.Arkasından baka kalmıştım.



Ahh bu gün benden ayrılmak isteyen o aptal kız yüzünden masum bir kızın
hayatını yıkmıştım.Bunu düzeltmek istiyordum ama artık çok geç, bir daha onu
nerde görebilirim ki?

......

Öznur ~~

Umarım beğenilen bir hikaye olur, gerçekten çok emeğim var ...

Diğer bölümleride seveceğinizi umuyorum.^_^

Ben Kime Aşık Oldum Böyle?.. (26.Bölüm)



26.Bölüm 1.Part

Adı:Ben Kime Aşık Oldum Böyle?..



Tür: Romantik-Komedi-Dram



Oyuncular: Sang doo, Eun hee, Dong yul, Cho hi, Gu mi.



Yazan: Öznur Kocatepe



Başımı aşağı yukarı sallayıp, onayladım ve içeri girdik.Cho hi´nin başın da
birisi duruyordu.Bu Sang doo´ydu.Dong yul;



“Yine mi sen dostum?”Dedi, gülümseyerek.



Sang doo cool bir tavırla bize dönüp;



“Sakıncasımı var?Cho hi gayet memnun gibi..”Dedi, Cho hi´ye bakıp.



“Evet, kim kimin ziyaretçisine karışıyor?”Dedi.



Ağzım kulaklarıma vardı ve hemen Cho hi´nin başına geçip, saçlarını okşamaya
başladım.



“Bebeğim uyanmış.”Dedim, kaşlarımı hafifçe çatıp, gülümserken.



“Ben senin bebeğin değilim ve sanırım bana bu ikisini yanlış anlattın?Sang
doo gayet iyi ve şu Dong yul kaba gibi?”Dedi, tuhaf ifadelerle onları gösterip.



“Ohh, o zaman yeni tanışmıştık.”Dedim gülerek.



“Hayır hayır hayır.Vereceğin cevap bu olmamalıydı Eun, kırıldım.Ben gayet
iyi tavırlıyım tatlım emin ol ve Sang doo gibi cool tavırla yaklaşmıyorum, kimseye.”



“Bana göre hiç de öyle biri değil gibi görünüyor.”Dedi Cho hi.



Bende ona katılan ifademle Dong yul´a baktım.Sang doo ise bu durumdan gayet
hoşnut bir şekilde gülümsüyordu.Ahh, evet gülüyordu!



“Neyse benim gitmem gerek Eun hee, amcama yardım etmem gerek.Üzgünüm, bunun
kavgasını sonra da yapabiliriz.Sizi seviyorum!”Dedi ve arkasını dönüp, hızlı
bir şekilde yok oldu.



“İşte bundan söz ediyordum.”Dedim, Sang doo bir şey ima eder gibi.



“Sende gidecek misin oppa?”Dedi, Cho hi, Sang doo´ya yavru bir kedi
bakışıyla.



“Gitsem iyi olacak.”Dedi, gülümseyerek.



“Gitmesen, daha iyi.Hem ablam da burada olmanı çok ister!”Dedi, kocaman
sırıtmasıyla.



Birden;



“Hayır!”Deyiverdim.



Lanet olası çenem!



“Anlaşılan istemiyor, neyse görüşmek üzere!Bir kez daha gelirim merak etme
olur mu?”Dedi, gülerek..



Ve hızlı adımlarla dışarı çıktı.Hayır hayır hayır!Yanlış anlaşılmalardan
nefret ederim!!Arkasından koşup bağırdım;



“Sang doo, bekle!”



“Ne oldu?”



“Ben öyle demek istememiştim.”



“Neden açıklama yapıyorsun?”



“Şeyden..”



“Hadi ama neden?”



Her halde ki, SENİ SEVDİĞİMDEN dolayı demeyecektim..



“Seni özlemiş olabilirim!”Dedim, birden.



“Ne?”

……..

Yetiştiremedim ve en azından sürem varken yarım bölüm yazayım dedim, umarım
beğenirsiniz ^^

Acaba bu hikaye devam edicek mi?Çok merak ediyorumda sonunu.Ve gerçekten çok beğendim hikayeyi