Dönüşüm Muhteşem Olacak

Yazar: Merve Kılıç



1. Bölüm:



O güne kadar her şey çok iyi gidiyordu. Ta kii… Onu görene kadar. Dünya’m
alt üst oldu.onu unuttuğumu sanmıştım. Meğerse bunu kendime bile
söyleyememişim. UNUTAMADIM!!



O kapıdan girişini asla unutamam. O zamana kadar yalnız olmayı seven
biriydim. Hep tek ve yalnızdım. Ama bu, o gelip yanıma oturana kadardı…



Şimdi ne mi yapıyorum..? Ayaklarımın altında bir uçurum.. Gözlerim kapalı..
Sadece rüzgarın uğultusu.. Her şeyden, her yerden ve herkesden uzak.. Kollarım
iki yana açık.. Ne ara bu hale geldim.. Bilmiyorum..!



Tek bildiğim bu şeyin bir an önce bitmesi ve MUTLU ÖLÜM..



Hiçbir şey anlamadınız değil mi? En iyisi baştan anlatıyım..



6 yıl önceydi..!

15 yaşında sıradan (!) bir lise öğrencisiydim. Ama o güne kadardı. O gün
sıradan olmadığımı öğrendim. Bana bunu söylemesi beni delirtmişti. Hem de
“O”nun!!..



Bugüne kadar yemediğim damgayı sevdiğim, hatta aşık olduğum çocuktan yemek
beni 1000 kez öldürdü. Benim onu sevdiğimi bilmiyordu belki. Hatta onunla
hiçbir alakam yok. Ama beni rezil etmek için bunlara zaten gerek yokmuş.



Beni kim rezil etti bilir misiniz?

Bu normal biri değil.. Bu öyle biri kii.. Asla sevmeyi bilmeyen ve onu
seveni bile göremeyecek derecede alçak biri..

Ama ne diyebilirim kii..? Her şeye rağmen ONU SEVİYORUM!!



Bunu söylememeliydi…

Bunu yapmamalıydı…

Beni üzmemeliydi…

Beni sevmeliydi…

Bana bakmalıydı…

Beni rezil etmemeliydi…



Eğer bu söylediklerimden birini bile yapsaydı, alacağı cezayı
hafifletebilirdi.. Ya da sadece şunu yapsaydı…!!



GERİ DÖNMESEYDİİ..!!!





Yapmadı..! Yapmayacak..! Ama YAPMALIYDI..!!



Bu kişiyi çok mu merak ettiniz..? Merak falan etmeyin.. Ben ettim de ne oldu
sanki? Sonuç = Hayatım BERBAT!!



Çok merak etmiş olmalısınızdır heralde.. Söyleyeyim o zaman.. O kişi.. Şu
ünlü MARİO MAURER !!

Hani şu herkesin çok sevdiği olan..

Yazar: Merve Kılıç



2. Bölüm:



İşte başlıyorum...

Ben sıradan olduğumu zanneden ama sıradan olmayan bir lise-1 öğrencisiyim.
Benim sıradan olmayışım da şöyle ki; zengin olmayan bir ailenin 2. çocuğuyum. 3
kardeşiz.. Bir ablam bir de küçük, minnak bir erkek kardeşim var. Küçük
dediğime bakmayın. Boyundan büyük işler başarır, fakat henüz 6 yaşında. Ahh..
Bir de okumayı öğrense.. Yandıkk.. neyse. Çok güzel sayılmam. Aslında
güzelmişim ama kendime bakmıyormuşum. Ablam hep böyle der.. Güzellikte değil
ama çalışkanlığım konusunda her türlü iddaaya girerim. Gerçekten çok ineğim ve
öğretmenlerimden de bunu sıkça duyuyorum. Özel Hawang Lisesi'ne gidiyorum. Tabi
ki burslu olarak.. Bütün şımarık, zengin züppeler orda..



Okulum olan -lanet olası- yere gitmem için her ne kadar istemesemde, çok
sevdiğim sıcacık ve yumuşak yatağımdan kalkmam gerekiyor. Bunu yapmak için bir
çalar saate ya da bir anneye ihtiyacım yok. Beynim programlanmış gibi otomatik
olarak kalkmamı söylüyor sağolsun. Onu dinlemek istemesem bile olmuyor çok
güçlü. Neyse yine o, üzerimde emanet gibi duran okul formalarını giyiyorum.
Eteğim çok kısa değil, çünkü bacaklarım hiç ve iç açıcı değil ve bunun için de
ince çorap bile giyemiyorum. Ne olurdu sanki ben de sınıftaki kızlar gibi
olsam!? Kızlar mükemmel, söylenecek söz yok ama vücut konusunda. Notları
berbat.



Sınıftakiler beni pek sevmez. Hiç arkadaşın yok mu derseniz.. Var tabii..
Hem de çok iyi dostum. Zaten o da olmasa bu okula gitmem için hiçbir neden
kalmaz.

Sonunda düşüncelerimden sıyrılıp, okula gitmek için hazırlanıyorum. Bu
işlemler sırasında sevdiğim çocuğu yani Mario Maurer'i düşünüyorum. Daha onun
hakkında size anlatmam gereken çok şey var. Ama şu an yetişmek zorunda olduğum
bir okul var (maalesef). Yola çıktım ve şu an size kendimi tanıtmak için
zamanımın olduğunu düşünüyorum.



Ben Shin Min Ah. ...





DEVAMI GELECEK.. KISA BULMUŞ OLABİLİRSİNİZ AMA YATILI KURSTA KALDIGIM İÇİN
TELEFONDAN YAZIYORUM.. İNŞALLAH BEĞENİRSİNİZ.. +50 hiç te fena olmaz.. =)

İYİ OKUMALAR..! =) =) =)