.~. Nae Sarang .~.

.~. Nae Sarang - 1.Bölüm .~.



Hikayenin Adı : Nae Sarang

Tür: Romantik-komedi

Yazar: Yasemin İnan



Karakterler:



Yeon Seul,Jung Woo,Hee Mi,Hee Gi

Yeon Seul: Hayat dolu,neşeli,zeki ve güzel bir kız...

Jung Woo: Zeki ve yakışıklı bir oğlan...(Jung Woonun
karakteri ilerki bölümlerde belli olacak...)

Hee Mi&Hee Gi: Yeon Seulun en yakın arkadaşları





Shin Yeon Seul okul yolunda yürürken tek düşündüğünün 'O harika çocuk'
olduğunu farketti.Bir insan nasıl bu kadar harika olabilirdi?Kumral saçları ve
açık kahverengi gözleri tam bir uyum içindeyi.Hele uzun boyu ile üçgen vücudu...Tam
bir mankene benziyordu.Ama Yeon Seul kendini çok küçümsüyordu.Güneş değince
kızıl olan kestane saçları,koyu kahverengi gözleri ve uzun boyu ona yetersiz
geliyordu.



Bu düşüncelerle yürürken isminin tekrarlandığını duydu.Bunlar Kim Hee Gi ve
Kim Hee Mi idi.Bu kızlar çok çatlaktı.Yeon seul onları çok seviyordu.Eğlenceli
olmalarının yanında çok güzel,zeki ve zengindiler.İkiz olmalarına rağmen
birbirlerine hiç benzemiyorlardı.Hee Gi çok seksi ve esmer güzeli Hee Mi çok
tatlı ve kumral güzeliydi.Hee Gi:



-Aklın nerede senin neden duymuyorsun?Arabadan indiğimizden beri
bağırıyoruz.



-Aklı yine Kang Jung Woo'dadır.'dedi Hee Mi.



Yeon seul onlardan hiç bir şey saklamazdı.Normal olarak da onun kimi düşündüğünü
çok iyi biliyorlardı.Konuşa konuşa sınıfa kadar geldiler.Sınıfta
karşılaştıkları ilk şey tabiki Park Won Yoo oldu.Won Yoo Yeon Seul'a aşıktı.Çok
iyi bir çocuk olmasına karşı pek zeki sayılmazdı.



-Hoş geldiniz kızlarrr!diye sevinçle karşıladı onları.





Yeon Seul nazik,iyi huylu ve onu seven bu çocuğu kırmak istemiyordu.Fakat ne
yapacağını da bilmiyordu.Dönem başında üzülmesin diye yanına oturmasına bile
izin vermişti.Yeon Seul okulda tanınan öğretmenleri ve arkadaşları ile arası
iyi olan bir kızdı .Erkek arkadaşları da dahil.



Tam bu sırada öğretmen içeri girdi.Bu son sene olduğu için çok çalışıyorlar
ve iyi bir üniversiteye gitmek istiyorlardı.Yeon Seul,Hee Gi,Hee Mi ve sınıftan
bir erkek dışında diğerleri pek çalışkan değillerdi.Anladığınız üzere okulun en
çalışkanı Jung Woo'ydu ve öğretmeni:



-Çocuklar okulumuzda kamp düzenlenecek.Bu kampta çalışkan ve tembel
öğrenciler ikiye ayrılıp 10 kişilik gruplar oluşturacaklar.Bunu yapmamızın
nedeni hepinizin seviyelerinin farklı olması.Hepinize aynı dersi verirsek
bazılarınız çok geride kalmış olacaksınız.Kampımız Bir aylıktır ve katılmak
zorunludur.Bir ay sonra yapılacak olan sınavda başarılarınız ölçülecek ve
gideceğiniz üniversiteler belirlenecektir.



Bu duruma bazıları çok sevinmişti.Bazıları ise çok üzülmüştü.Özellikle Won
Yoo.Çünkü;Yeon Seul ile aynı grupta yer alamayacağını çok iyi biliyordu.Ama
Yeon Seul çok sevinmişti,okulda 5. olduğuna göre kesinlikle Jung Woo ve
kızlarla aynı gruptaydı.



Okul çıkışı mutlu bir şekilde evine gidiyordu kızlar onu eve bırakmakta
ısrar etmişlerdi ama evi okula yakın olduğu ve sevinçli olduğu için yürümek
istedi.Hee Mi çok ısrar etmişti ama Hee Gi:



-Sevinçli olunca yürümeyi seviyor bilmiyor musun? deyince ısrarı bırakıp
gittiler.



Düşündükçe sevinci artan Yeon Seul sokakta deliler gibi gülümseyip neşeli
bir şekilde eve giderken bacağına aldığı darbeyle neye uğradığını şaşırıp yere
düştü.Sonra karşısında iki adam gördü.Ona doğru bakıp gülüyorlar ve gittikçe
yaklaşıyorlardı.Yeon Seul çok korkmuştu:





-Benden ne istiyorsunuz?Lütfen benden uzak durun! diye bağırdı.Uzun boylu
olan adam yanındakine:





-Az önce gülen ve sevinçli olan kıza hiç benzemiyor.Dedi.Öbürü de pis pis
sırıtarak:





-Bizi görünce korkmuş olmalı!dedi.



-Lütfen biri yardım etsinn!diye bağırdı Yeon seul.Sonra arkadan başka bir
ses geldi:



-Uzak durun kızdan pislikler!diyordu birisi.Adamlar:



-Başını belaya sokmak istemiyorsan kaybol buradan!dediler.O ise:



-Durmazsam ne olur?dedi ve adamlara yaklaşarak onları kışkırttı.Sonra
yumruklar savrulmaya başladı.



Bunları uzaktan izleyen Yeon Seul olayın etkisiyle bayıldı.Arada sırada
bilinci gelip gidiyordu.Bir yerlere taşındığını hissetti.



-Bırakın beni!Benden uzak durun!diye yumrukluyordu onu taşıyan adamı.Ama
kötü bir insanın kucağı nasıl bu kadar sıcak ve rahatlatıcı olabilirdi?



Gözlerini tam olarak açtığında karşısın da bir kadın ve yanında ise Jung Woo
duruyordu...



Not: Arkadaşlar bu hikaye daha önce vardı fakat
yazarımızın önemli işleri olduğu için yarıda kesilmişti. Şimdi 1.Bölümden
itibaren tekrar başlayacak. Umarım bu hikayeyi daha önce okumamiş olanlarda
sever (**Fatmanur)...

.~. Nae Sarang - 2.Bölüm .~.



Hikayenin Adı : Nae Sarang

Tür: Romantik-komedi

Yazar: Yasemin İnan



Karakterler:



Yeon Seul,Jung Woo,Hee Mi,Hee Gi

Yeon Seul: Hayat dolu,neşeli,zeki ve güzel bir kız...

Jung Woo: Zeki ve yakışıklı bir oğlan...(Jung Woonun
karakteri ilerki bölümlerde belli olacak...)

Hee Mi&Hee Gi: Yeon Seulun en yakın arkadaşları



[2.Bölüm]



Neye uğradığını şaşıran Yeon Seul:



-Neredeyim ben böyle?Saat kaç?Annem çok merak etmiştir!dedi.Sonra
karşısındakinin kim olduğunu anlayınca dili tutulmuş gibi onu izlemeye
başladı.Bunu gören Jungun Woo hemen söze girdi:



-Şuan benim evimdesin saat tam olarak 21:30 ve aileni aradığımda acilen yurt
dışına çıktıklarını söylediler.



Yeon seul sanki onu hiç duymamış gibi salak salak bakmaya devam etti.Jung
woo ona:



-Şey...İyi misin?dedi ama yine cevap vermedi.Yanındaki kadın:



-Sanırım iyi değil.Şok falan geçirmiş olmalı.Sana onu hastahaneye götürmemiz
gerektiğini söylemiştim!dedi.





Yeon seul"Ne yapıyorum ben ya!delirdim herhalde!"deyip kendini
toparlamya çalıştı.Yeon Seul:



-Ah şeyy...Hastahaneye gerek yok ben iyiyim sadece biraz bacağım
ağrıyor...dedi.Kadın:



-Peki biz seni ne yapıcağız?diye sordu tatlı bir şekilde.Çok iyi birine
benziyordu ve oldukça gençti.





Sonra birden Yeon Seul Jung Woonun dediklerini düşündü:



-Ne annem Japonya'ya mı gitti-gidebilecekleri tek yurtdışı yer
Japonyaydı-ama nasıl olur,ablama birşey olmuştur kesin,şimdi ben ne
yapacağım?diye söylenirken genç kadın:



-Bu gece burada kalabilirsin!dedi.



-Bu olmaz ben eve giderim ama...Sen annemin telefon numarasını nasıl
öğrendin?diye sordu Jung Wooya dönerek.Jung woo:



-Senden izinsiz baktığım için kusura bakma ama telefonundan aldım
numarayı...dedi.





Yeon seul bunu duyunca kıpkırmızı olmuştu.Çünkü;telefonunun ekranında arkadaşıyla
birlikte çekildiği saçma sapan pozlar vardı.Rezil olmuştu.Çaktırmadan Jung
Woonun yüzüne baktı.Sanki gülmemek için kedini zor tutuyormuş gibi
görünüyordu.Yoksa zihninin oynadığı bir oyun muydu?Bir daha baktı.Hayır sanırım
gerçekten görmüştü.İyice kızardığını hissetti.Sonra kendini toparlayıp
eşyalarını aramak için ayağa kalktı.Ama birden kayıp yere düşeceği sırada Jung
Woo onu yakaladı.Birbirlerinin gözlerine bakarken arkadan bir ses
geldi.Ahhhhhhhhhhh!Pantolu mu yırtılmıştı?Şimdi mi?Kıpkırmızı olduğunu
hissetti.Jung Woo kahkahalara boğulmamak için kendini zor tutuyordu.Genç kadın
hemen olayı toparlamaya çalıştı:



-Ayağın çok kötü olmalı.Jung Woo dışarıya çıkta ona rahat birşeyler vereyim
ve sanırım ayağını pansuman etmen gerekecek?dedi.Yeon seul:



-Ne o mu pansuman edicek?dedi.Genç kadın:



-Sanırım bilmiyorsun ama Jung Woo sağlık ocağında büyükbabasına yardım
ediyor.



Yeon seul:



-Gerçekten mi?Ne kadar harikasın!dedi.Bu sefer genç kadın bile kendini
tutamayıp gülmeye başlamıştı.Yeon seul'Aşk insanı böyle mi yapıyor?Sen
akıllısın Yeon seul kendine gel!'diye düşündü ve:



-Yani bunu duyunca şaşırdım ve etkilendiğim için öyle söyledim kusura
bakma.'dedi.Jung Woo tatlı bir şekilde gülümseyerek:



-Hiç önemli değil.Hemen üstünü değiştir de pansumanını yapalım daha da
kötüleşmeden.'deyip gitti.Genç kadın:



-Dur sana birşeyler bulayım.' deyip odadan çıktı.





Yeon seul ilk defa etrafını inceliyordu.Çok olgunca ama bir o kadar da tatlı
bir şekilde döşenmişti.Jung Woonun odası olmalıydı.Yatağın tam karşısında duran
büyük raflarda birsürü kitap vardı.Yeon seul yataktan kalkıp onları incelemek
istedi ama gerçekten ayağı çok kötüydü.Bir iki güne iyileşirdi.Yine de şuan
kullanılamazdı.Uzaktan gördüğü kadarıyla romantik hikayeler okuyordu.O da
ne?'Uyuyan Güzel'maslımı orada duran?Bu nasıl bir gençti böyle?Hiç onun
gibisini görmemişti.Böyle olması ilgi çekici ve sempatikti.





Jung woo Yeon seul'u düşünüyordu.Bu nasıl bir kızdı böyle onun gibisini hiç
görmemişti.İlk olarak telefonundaki komik pozlar ve şimdide pantolonunun
yırtılması.Böyle olması ilgi çekici ve sempatikti.





Yeon seul genç kadının verdiklerini giyinmişti.Saçlarını tarayıp elini
yüzünü yıkamış ve rahat bir halde Jung Woo'yu bekliyordu.Az sonra kapı
çalındı.Jung woonun sesi geldi:



-Girebilir miyim?'.Yeon seul:



-Ahh...Bende seni bekliyordum!'diyecekken saçmalamayı bırakıp:



-Evet.Girebilirsin'dedi.Jung woo elinde ilk yardım malzemeleriyle içeri
girip:



-Bileğin çok acıyor olmalı.Hemen ilaç sürelim ki iyileşsin.Hatta geç bile
kaldık!'dedi endişeli bir biçimde.Sonra Yeon seulun yanına oturup sağ bacağını
kucağına aldı.Büyük bir incelikle pansuman yapmaya başladı.yeon seul onu hayran
hayran izliyordu.Jung woo bunu görünce gülümseyip:



-Acıtmıyorum değil mi?'diye sordu.Yeon seul:



-Hayır çok harikasın'dedi.Ahh yine pot kırmıştı gerçekten aşk insanı
şapşallaştırıyordu.Jung woo ona anlamadığını belirten bir ifade ile baktı.



-Yani sadece tedavi konusunda..Yani şey herkonuda ama bu konuda..Sanırım ne
demek istediğimi anladın.'dedi mahcup bir şekilde Yeon Seul.Jung Wooda gayet
karizmatik bir şekilde gülümseyerek:



-Eveeettt.Bitti.Fakat bir gün boyunca hareket ettirme bacağını.Bir günden
sonra sanırım kullanılabilir hale gelecek.





Yeon Seul arkasından hayranca bakıyordu.Tam çıkacağı sırada:



-Jung woo...Teşekkürler herşey için.Gerçekten sana minnettarım.Bu iyiliğini
karşılıksız bırakmıyacağım.'dedi çok ama çok tatlı bir gülümseyişle.Jung woo
çok şaşırmıştı kafasını kaşıyıp:



-Ahhh.Önemli değil kim olsa aynı şeyi yapardı'diyerek kendiini odadn
attı.Vayyyyyyy canına!Bu kız ne kadar güzel gülüyordu böyle!





Yeon Seul sabah çok güzel kokularla uyandı.Jung Woo gerçekten çok ama çok
şanslıydı.Az sonra biri kapıyı tıklattı:



-Jung woo kahvaltı için seni aşağıya indirmeye gelicek az sonra Yeon
seulcum.'dedi genç kadın.





Yeon seul başuncunda duran çantasından taraağını çıkarıp hemen şaçlarını
taradı.Jung Woo nazik bir şekilde kapıyı vurarak:



-İçeri girebilir miyim?'diye sordu.Yeon Seul sabah onun güzel sesini duyduğu
için çok sevinçliydi ama bugün bir pot daha kırmaya niyeti yoktu.Jung woo onu
sırtına almak için çabaladı ama yapamadı.



-Ne kadar ağırmışsın.'dedi Jung Woo.Yeon seul çok utandı.Üstelik bunu
istememişti bile.Jung Woo hemen lafı toparlamaya çalıştı:



-Yani bu kadar küçük gözüküyorken bana garip geldi.'dedi.O da çok utanmıştı.





Az sonra Yeon Seulun bir kolu Jung Woonun omzunda aşağıya indiler.Kahvaltı
çok güzel gözüküyordu.Hemen kahvaltı yaptılar.Yeon seul genç kadına teşekkür
etmek istiyordu ama nasıl sesleneceğini bilmiyordu.Sonunda:



-Kahvaltı çok lezzetliydi unni.'dedi.Unni lafını duyunca ikiside güldüler.



-Doğru seninle tam olarak tanışmadık.Ben Jung Woonun annesi Kang min
ah.'dedi genç kadın.Annesi olduğunu öğrernince çok şaşırdı.Sonrada saygılı bir
şekilde ayağa kalkıp:



-Ben Shin Yeon Seul.Kang Jung Woonun okulunda okuyorum.Yaptığınız herşey
için teşekkür ederim.Bana gerçekten çok yardımcı oldunuz.Şimdi eve gitmem
gerekiyor.'dedi.Min ah:



-Fakat bu ayağınla ne yapıcaksın ailende yokmuş evde?'Yeon seul:



-Gerçekten çok saolun ama size daha fazla rahatsızlık vermek istemiyorum.





Biraz ısrardan sonra Yeon seul eve gitmek için hazırlanıyordu.Tekrar
teşekkür ettikten sonra eve gitmek için yola çıkmıştı.Min ahın bırakmasını
istememişti.Çok fazla şey yapmışlardı zaten.





Eve gider gitmez ailesini aramıştı.Tahmin ettiği gibi ablası erkenden doğum
yapmıştı,onlarda oraya gitmişlerdi.Ama keşke onada haber verseydi
annesi.Anne...O gerçek annesi bile değildi.Ailesi ölünce halası onu evlat
edinmişti.Yıllar sonra öldüğünü zannettikleri kızlarını bulunca onunla eskisi
gibi ilgilenmemişlerdi.Yinede onlara çok minnettardı.Sonuçta onu büyütüp bu
yaşına getirmişlerdi.





2 gün dinlendikten sonra okula gitti.Gittiğindeyse sınıf onun dedikodusuyla
çalkalanıyordu.Ne olduğunu hiç ama hiç anlamamıştı.Hee Gi ve Hee Mi ona neler
olduğunu onlattılar.Jung Woo sınıfa kadar gelip onu sormuştu.Kızlar bunun
nedenini sordular.Yeon seul onlara başından geçen olayları anlattı.Kızlar ilk
olaya üzülmüş ve endişelenmiş,ikinci olaya sevinmiş ve heyecanlanmışlardı.



2.tenefüste Yeon seulu şok eden bir olay daha olmuştu.Jung woo onu yanına
çağırıyordu.



Jung woonun yanına gitti.Jung woo:



-Şeyyy...Sana birşey söyleyecektim...'





Not: Yorumlarınızı çok merak
ediyorum.Şimdiden kumawooooo!^_^



Not: (**Fatmanur) Etiket isteyenler söylesin ben
onları arkadaş olarak eklerim. İsteyenler oldu ama bende ekli değillerdi bu
yüzden etiketleyemedim. Şmdi tekrar söyleyin ona göre ekleyeyim.. ^_^

.~. Nae Sarang - 3.Bölüm .~.



Hikayenin Adı : Nae Sarang

Tür: Romantik-komedi

Yazar: Yasemin İnan



Karakterler:



Yeon Seul,Jung Woo,Hee Mi,Hee Gi

Yeon Seul: Hayat dolu,neşeli,zeki ve güzel bir kız...

Jung Woo: Zeki ve yakışıklı bir oğlan...(Jung Woonun
karakteri ilerki bölümlerde belli olacak...)

Hee Mi&Hee Gi: Yeon Seulun en yakın arkadaşları



[3.Bölüm]





Jung Woo:



-Şeyyy...Sana birşey söyleyecektim...'dedi.Yeon seul ona dünyada ne olsa
duymayacakmış gibi odaklandı.Jung woo:



-Şeyyy...Rahatsız ediyorum ama...'dedi.



-Eveeeeeeeeeet?'diye sordu Yeon seul sabırsızca.



-Bizim evde bazı eşyalarını unutmuşsun.'dedi.Yeon Seul çok büyük hayal
kırıklığına uğramıştı:



-Ne yani söyleyeceğin şey bu muydu?'diye sordu.Jung woo:



-Evet başka ne söyleyebilirim ki?Haa bir de şu poşette eşyaların.'dedi ve
elindeki poşetleri uzattı.Yeon seul ne diyeceğini şaşırmıştı:



-Teşekkür ederim.'demekle yetindi.Jung woo nazikce:



-Rica ederim.Ayağın nasıl oldu?'diye sordu.Yeon seul:



-Çok daha iyi.Saol bu senin sayende!'dedi.Jung woo:



-Önemli değil.Şimdi gitmem gerek sonra görüşürüz Yeon seul!'dedi ve
gitti.Yeon Seul sınıfa yarım bir gülümseyişle gitti.Kızlar Yeon seulun
gülümseyişini gördükten sonra çok heyecenlandı.Hee mi:



-Ne oldu?Ne söyledi?'diye sordu.Yeon seul:



-Eşyalarımı evde unutmuşum onları verdi ve ayağımı sordu.'dedi.Hee gi:



-Ne yani bunu mu söylemek için geliyor 2 gündür?'Hee mi:



-Ayşşşş.Salak.Sinir şey yaa.'dedi.Hee gi:



-Bu erkekleri anlamıyorum!dedi.O sırada sınıfa öğretmenleri girdi.Yeon seul
hiç birşey duymuyordu.Öğretmenleri:



-Oooooo.Yeon seul şi hoşbulduk.'dedi.Yeon seul kızararak ayağı kalktı:



-Özür dilerim.Geldiğinizi duymamışım.'





Bir ders boyunca aptal aptal gülümsüyordu.Nedeni ise Jung woonun ağzından
ilk defa kendi adını duymasıydı.Ne kadar güzel söylemişti.Okul çıkışı kendi
adını haykırıp duruyordu.Hee mi ve Hee gi delirdiğini düşünmeye
başlamışlardı.Hemen eve gidip elindeki poşeti bir kenara koyup üstüne en güzel
elbiselerini giyindi.Min ah'ın ona verdiği giysileri yıkayıp ütülemişti.Bir
poşete yerleştirdi.

Oradan dönerken evlerinin yakın olduğunu öğrenmiş ve evinin yerini aklına
kazımıştı.Jung woon'nun evine gittiğinde evde kimse yoktu.30 dakika boyunca
kapıda bekledi.Tam döneceği sırada Jung woo ile bir kızı yanyana gördü.Çok
mutlu görünüyorlardı.Jung woo Yeon seulu görünce dahada gülümsedi:



-Yeon seul hoşgeldin.İçeri girsene.'dedi.Yeon seul gözleri dolu dolu
şekilde:



-Ben sadece bunları verip,teşekkür etmek istemiştim.'dedi.Jung Woo'nun
yanında ki kız:



-Oppa beni tanıştırmayacak mısın?'diye sordu.Yeon Seul şok olmuştu."Bu
kız kendini ne sanıyor?'Oppa'haa?Gıcık şey!"diye düşündü.Fakat yapacak
bişey yoktu...Jung Woo:



-Byul Sae-Yeon Seul.Yeon Seul-Byul Sae!dedi.Kız elini uzatıp gülümseyerek:



-Memnun oldum!dedi.Yeon Seul elini tutarak:



-Bende memnun oldum.Şimdi gitmem lazım sonra görüşürüz...deyip gitti.Jung
Woo arkasından:



-En azından bir şeyler içseydin...'dedi hayal kırıklığına uğrayarak.



Yeon seul eve geldiğinde kendini çok kötü hissediyordu.Bu nasıl
olabilirdi?Ondan çok hoşlanmıştı.Ertesi gün okula gittiğinde suratı asıktı.Hee
mi:



-Tı tı tı...Çok çelişkilisin gerçekten.'Hee gi:



-Dün okuldan dönerken deliler gibi adını haykırıyordun şimdi bir haline
bak!'





Yeon seul dayanamayıp onlara dünkü olayı anlattı.Bunu duyan Hee gi:



-Vayyy pislik herif vayy...'dedi.Hee mi:



-Görüyor musun pisliği?Boşver kızım sana oğlan mı yok?'diye teselli etmeye
çalıştı.Ama pek bir faydası olmuyordu.



Öğle arasında bahçedeki kantinde oturup yemek yerken,Jung woo Yeon seula
gülümseyip el salladı.Ama Yeon seul ona hiç bakmıyordu bile.Eskiden olsa düşüp
bayılabilirdi.Şimdi de onunla konuşup gülmek için can atıyordu ama dünkü
olaydan sonra nasıl olabilirdi?Jung woo Yeon seulun ona bakmadığını görünce
hayal kırıklığına uğradı"Bu kıza ne oldu böyle?"diye düşündü.Bu
duruma çok üzülmüştü.Yeon seul etrafta biraz dolaştıktan sonra eve gitmeye
karar verdi.Dolaşa dolaşa Jung woonun evinin kapısında buldu kendini.Min ah
bahçeyi suluyordu.Yeon seulu görünce:



-Yeon seul hoşgeldin canım.Özlemiştim seni.Nasıl oldu ayağın?'diye
sordu.Yeon seul:



-Şeyy...Evim buralara yakında geçiyordum sadece.Ayağım çok daha iyi
yaptıklarınız için tekrar teşekkürler.'dedi.Min ah:



-Ne önemi var?Hadi gel sana birşeyler ikram edeyim.'dedi ve kolundan tuttuğu
gibi Yeon seulu içeri soktu.Jung woonun orda olmadığını görünce içi
rahatlamıştı.Hemen ona portakal suyu ve kurabiye ikram etti.Oturup
konuşuyorlarken Jung woo geldi.Yeon seulu görünce gülümsedi.Yeon seul hemen
ayağı kalktı:



-Benim gitmem lazım kurabiyeler çok lezzetliydi ellerinize sağlık!'dedi ve
hızlıca uzaklaştı.Min ah arkasından:



-Ama daha yeni gelmiştin!'diye bağırdıysada Yeon seul çoktan gitmişti.



Jung woo ile Min ah birbirlerine olanları anlamamış gibi bakıyorlardı.Jung
woo bu olanlara bir anlam veremiyordu.Neden böyle davranıyordu Yeon
seul?Kızları anlamak gerçekten çok ama çok zordu.



Yeon seul hızlıca eve gitti.Kalbi deliler gibi çarpıyordu.Ona ne oluyordu
böyle?Sonuçta Jung woo ile aralarında birşey olmamıştı.Aşk acısı dedikleri
miydi yoksa bu?Ahh bu kadar güçsüz olamazdı.Bir erkek onu nasıl bu hale
getirebilirdi?Abarttığının farkındaydı.Kendine kızdığı için yatakta çırpınmaya
başladı.Sonra birden ayağına birşey değdi.Ah!Bu geçen gün Jung woonun ona
verdiği poşetti.Poşeti eline aldı ve içine baktı.Anında yüzü kızardı.Bunlar iç
çamaşırlarıydı.Demek ki Jung Woo bu yüzden o kadar kekelemişti.O çıkarmak
istemememişti ama Min ah onun rahatlamasını istediği için çıkarmasını söylemişti.Onları
poşetten çıkarttı.Hepsi tertemizdi.Sonra eli bir kağıda değdi.Kağıdı alıp
okumaya başladı...



[Bölüm Sonu]

~. Nae Sarang - 4.Bölüm .~.



Hikayenin Adı : Nae Sarang

Tür: Romantik-komedi

Yazar: Yasemin İnan



Karakterler:



Yeon Seul,Jung Woo,Hee Mi,Hee Gi

Yeon Seul: Hayat dolu,neşeli,zeki ve güzel bir kız...

Jung Woo: Zeki ve yakışıklı bir oğlan...(Jung Woonun
karakteri ilerki bölümlerde belli olacak...)

Hee Mi&Hee Gi: Yeon Seulun en yakın arkadaşları



[4.Bölüm]



Yeon Seul kağıdı okumaya başladı;



'Yeon seul...Belki bunu çocukça bulacaksın...Yani not olayını.Ama ben bu
konularda pek yetenekli değilim.Senin yüzüne karşı söyleyemezdim.Ben senden
gerçekten çok hoşlanıyorum.Sakarlıklarından,bakışından,zekandan,güzelliğinden özellikle
gülüşünden.Eğer sende ilgilenirsen...Biz...Çıkalım mı? Kang JUng Woo'





Yeon seul okuduklarına inanamıyordu.Bu nasıl olurdu?Şimdi Jung Woo gerçekten
onu seviyor muydu?Eğer seviyorsa o günki kız kimdi?Sonra aklına o kızın bir
akraba falan olabileceği aklına geldi.Gerçekten ne kadar salaktı.Hemen bir
yargıya varmıştı.Düşünmeden.Sonra aklına Jung Woonun ondan hoşlandığı
geldi.Yatakta zıplamaya başladı.Sevinçten ölebilirdi!Yaşasın yaşasın!Diye
haykırıyordu içinden.Sonra birden yere düştü:



-Ahhh!diye çığlık attı.İçeriden hemen yanına koştulşar:



-Ne oldu?Neresi acıyor?diye sordu annesi(halası)



-Ahhhhh!Kolum kolum!dedi Yeon Seul.



Hemen hastahaneye gittiler.Kolu incinmişti.Sargıya aldılar.'Ahh ne kadar
sakarım!Ama o benim sakarlığımı bile seviyormuş.'diye geçirdi içinden.Ertesi
gün dinlenmesini söyleselerde okula giti.Kızlara olanları anlatmaya başladı:



-Kızlar oda beni seviyormuş!diye bağırdı.Sonra hep birlikte zıplamaya
başladılar.Kızlar:



-Yaşasın!Oda seviyormuş!diye Yeon Seul kadar heyecenlanıp bağırdılar.Yeon
seul onları görünce duygulandı ve:



-İşte gerçek dost dediğin böyle olur!dedi onlara sarılarak.Kızlar buna
şaşırmışlardı:



-Tabi ki biz gerçek dostunuz!Deyip daha sıkı sardılar Yeon Seulu.



Yeon seul öğle arasını saabırsızlıkla bekliyordu.O zaman gidip Jung Woonun
teklifini kabul ettiğini söyleyecekti.



İşte vakit gelmişti.Jung Woo yemek yerken Yeon Seul ona işaret edip
çağırdı.Jung Woo garip garip bakıp 'Ben mi?'anlamında kendini gösterdi.Çok
şaşırmıştı.Yeon Seul çekici bir şekilde gülümseyip kafasını salladı.Jung Woo
hemen Yeon Seulun peşinden gitti.Yeon Seul:



-Teklifini kabul ediyorum.dedi.Jung Woo:



-Ne teklifimi kabul mu ediyorsun?



-Evet böyle söyledim.



-Ne yani sen onu okuyup yırtıp çöpe atmadın mı?



-Hayır neden öyle yapayım?



-Peki bana niye öyle davranıyordun?Bende benden hoşlanmadığın için uzak
duruyorsun sandım!



-Şeyy...Ben o gün senle o kızı görünce...Yanlış anladım sanırım.



-Ne yani?Kuzenimi mi kıskandın?Sen beni kıskandın mı?Ayhh!Çinça?



-Evet.Ama ne yapıyım?Çinça kıskandım.



-Benden gerçekten hoşlanıyosun yani şaka değil?İnanamıyorum yaa!!Bu bir rüya
mı?



-Hayır sanırım.Rüyaysada lütfen uyanmayayım!



-Ahhh!Senden bunları duyabileceğimi asla düşünmezdim.Yani bu okula
geldiğimden beri hayal ediyorum da...



-Ne?!!Bu okula geldiğinden beri mi?Yani beni bir buçuk yıldır seviyordun ve
söylemiyor muydun?Nasıl yaa insan bir söyler değil mi?Bende bir yıldır nasıl
açılsam diye düşünüyorum!Jung Woo kızardı:



-Şeyy.Evet ama ben biraz bu konularda çekingenim.Bir dakka!Bir yıldır nasıl
açılsam diye mi düşünüyorsun?Sende mi beni seviyordun?Ne kadar da aptalmışız!



-Evet yaa!Bu nasıl olur?Ama benim suçum daha az.Sen erkek olarak önce
söylemeliydin.



-Benim suçum mu?Ben çekingen olduğumu söylemiştim!



-Kadın gururu diye birşey var duymadın mı?Bende seni akıllı sanırdım!Hahh!



-Akıllı mı SANARDIN!Zaten akıllıyım ben...Sonra birden durdu:



-Ne yapıyoruz biz?Daha ilk günden kavga mı ediceğiz?dedi ve güldü.



-Haklısın kavga etmeyelim.Daha yeni sevgili olduk,dedi Yeon Seul.Jung Woo
bunun üzerine:



-Gerçekten sevgili mi olduk şimdi?Buna inanamıyorum!O zaman bu akşam 7'de
okulun önünde seni bekliyeceğim.Dedi ve gitti.Yeon seul içindemn'Görende çok
olgun ve kendini beğenmiş sanır.Ama ne kadar çocuksu ve neşeli!'dedi sevinerek.



Kızlara olanları anlattı.Onlarda inanamıyordu.Akşam Yeon Seul çok güzel bir
elbise giyinerek okulun oraya gitti.Gittiğinde Jung Woo onu muhteşem gülümsemesiyle
karşıladı.Yeon Seul ona:Ç



-Nereye gidiyoruz?diye sordu.Jung Woo:



-SS501 konserineee!dedi.Yeon Seul:



-Sen onları seviyor musun?



-Hayır ama kızlar senin sevdiğini söyledi.



Birliklte konser alanına geldiler.Konser açık havadaydı ve bugün hava
gerçekten güzeldi.Konser bittikten sonra birlikte dondurma aldılar ve eve
yürüdüler.Yeon Seul herşey için teşekkür etti.Tam eve gireceği sırada Jung Woo
onu kendine doğru çekti ve yanağına bir öpücük kondurdu.Yeon Seul bu hareketi
çok sevmişti.Gözlerini kapadı.Sonra telefonunun çaldığını duydu.Gözlerini açtı
ve büyük bir hayal kırıklığı yaşadı.Odasında ve yatağındaydı.Bu neydi
böyle?Rüya olsada uyanmak istememişti!Okula yine asık bir suratla gitti.Öğle
arasında yemek yerken bir çocuk yanlarına yaklaştı:



-Merhaba!Ben Lee Hong Gi.Ben senden hoşlanıyorum Yeon Seul.Benimle çıkar
mısın?diye sordu.Yeon Seul şaşırmıştı.Damdan düşer gibi olan bu hıza.Tam
'hayır' diyecekken Jung Woonun ona irileşmiş gözlerle baktığınıu gördü ve
birden:



-Evet!dedi.Hong gi:



-Ne yani kabul ediyor musun?diye sordu.Yeon seul yeniden:



-Evet!dedi.



Okul çıkışı kızlar ona sitem ediyordu.Onlara açıklama yapmaya çalışırken
Jung Woonun onu beklediğini gördü.Kızlara gitmeleri için işaret verdi.Sonra
yavaş yavaş Jung Wooya doğru yürüdü.

[Bölüm Sonu]

~. Nae Sarang - 5.Bölüm .~.



Hikayenin Adı : Nae Sarang

Tür: Romantik-komedi

Yazar: Yasemin İnan



Karakterler:



Yeon Seul,Jung Woo,Hee Mi,Hee Gi

Yeon Seul: Hayat dolu,neşeli,zeki ve güzel bir kız...

Jung Woo: Zeki ve yakışıklı bir oğlan...(Jung Woonun
karakteri ilerki bölümlerde belli olacak...)

Hee Mi&Hee Gi: Yeon Seulun en yakın arkadaşları



[5.Bölüm]



Sonra yavaş yavaş Jung Wooya doğru yürüdü:



-Ne istiyorsun?diye sordu soğukça.Neden böyle davrandığını oda
bilmiyordu.Ama onu başka biriyle gördükten sonra...Jung Woo:



-Ben sadece neden böyle davrandığını anlamaya çalışıyorum.Neden hayır
diyecekken bana bakıp evet diyorsun?



-Anlamadım!dedi Yeon Seul.Jung Woo onu kendine doğru çekti.Sarıldı ve ona
baktı:



-Kalbinin nasıl attığını duyabiliyorum.Sen benden hoşlanıyrsun...Ama
anlayamıyorum...



-Sen ne yaptığını sanıyorsun?deyip kendini geri çekti Yeon Seul.Onun
kollarında sonsuza kadar durabilmeyi ne çok isterdi...



-Anlamaya çalışıyorum dedim ya...Yeon Seul o ana kadar içinde sakladığı
duyguları açığa çıkarttı:



-Şimdiye kadar anlamış olman gerekmez miydi?Sen salak mısın?



-O zaman neden böyle yapıyorsun?diyerek şefkatle sildi Yeon Seulun yanağındaki
gözyaşını.Yeon Seul tekrar kendini geri çekti:



-Bana dokunma.Ben...Ben böyle bir kız değilim.Başkasının sevgilisine
bakamam.Asla başka bir erkek için ağlamam.Ama sana karşı neden böyleyim
anlamıyorum bende!



-Sen ne sevgilisinden bahsediyorsun?diye sordu Jung Woo şaşkınca.



-O günkü kız!dedi bağırark Yeon Seul.Jung Woo birden gülümsemeye başladı:



-Kuzenimden mi bahsediyorsun?Bana sorabilirdin.O benim halamın kızıydı.Yeon
Seul şaşkınca gözyaşını sildi:



-Ne!?Gerçakten mi?Bende sanmıştım ki...Yani onu sevgilin sanmıştım.



-Eğer sevgilim olsaydı sana neden böyle davranayım ki?Ben kötü biri
miyim?dedi Jung Woo şakayla."Ahh kendime inanamıyorum!"diye düşündü
Yeon Seul.Sonra rüyasını hatırladı.Bu nasıl olurdu?Rüyasıda aynı böyleydi.Jung
Wooya bakmaya başladı.Oda ona bakıyordu.Yeon Seul kızardı:



-Peki...Sen benim hakkımda ne düşünüyorsun tam olarak?



-Bilmiyorum...Yanındayken çok iyi hissediyorum hep gülmek istiyorum ve
kalbim çok hızlı atıyor.Hayatımda hiç bir kız hakkında düşünmediğim şeyler
düşünüyorum.



-Ne gibi?diye sordu Yeon Seul kızgınca.Jung Woo kızardı:



-Yani öyle değil...Şey...



-Anladım...dedi gülerek Yeon Seul.Jung woonunda kızarabileceği hiç aklına
gelmezdi.Yoksa yine rüya mıydı?Jung Woo birden:



-Sanırım seni gerçekten seviyorum!dedi.Yeon seul çok şaşırdı.Sonuçta birden
bunu duymak...Yeon Seul iyice kızardı.



-Ne kadar çok kızarıyorsun.Ama sana yakışıyor böyle devam etmelisin bence.



-Sanada kızarık olmak çok yakışıyor!diye karşılık verdi hemen Yeon Seul.Ama
neye devam etmeliyim anlamadım yine?



-Yani...Utangaç ve sakar olmaya.Birde böyle güzel gülmeye.dedi Jung Woo
başını eğerek.Yeon Seulun içindeki his bambaşkaydı:



-Jung Woo bunun rüya olup olmadığını anlamama yardım eder misin?diye
sordu.Jung Woo şaşırmıştı.Gülümseyerek:



-Sanırım değil ama nasıl yardımcı olabilirim?diye sordu oda.Yeon Seul ona
yaklaşmaya başladı.Jung Woo şaşkın bir şekilde geri çekilerek:



-Ne yapıyorsun?dedi.Yeon Seul:



-Hareket etmesn olmaz mı?dedi.Jung Wooya iyice yaklaştı.Jung Woo
yutkundu.Yine kızarmıştı.Ona sarılırken ki havası ve cesareti gitmişti.Yeon
Seul iyice yaklaştı ve onun yanağını sıkıca öptü.gözlerini kapattı ve açtı:



-Burdasınn!diye bağırdı sevinçle(Diğer bölümde Jung Woo onu öptüğünde gözünü
kapatıp açömıştı ve rüya olduğunu görmüştü)Jung Woo utangaç gülümsemesiyle:



-Bende şey sandım...dedi.Yeon Seul:



-Pardon ama ben gururlu bir kızım.Bunu sadece rüya olup olmadığını anlamk
için yaptım.Öyle şeylerde ilk adımı erkekler atar!dedi tatlı bir şekilde gülerek.Jung
Woo:



-O zaman seni yarın 7:30 da bekliyorum!Yeon Seul:



-Nereye bekliyorsun?diye sordu.



-Bizim eve değil tabiki.Seni nereden almamı istersin?diye saordu Jung Woo.



-Şeyy..Bilmiyorum!Yani biz sonuçta yeni çıkmaya başladık vede Lee Hong Gi
var...Jung Woo sinirlenmişti:



-Ahh şu çocuk!Neden teklifini kabul ettiysen!Keşke sana
bakmasaydım.Baktığımı görünce hemen atladın!



-Ne?Ben öyle bir şey yapmadım!diye karşı çıktı Yeon Seul.



-Şuna bak şuna!Bir de yalan söylüyor!Şimdi bunları boşver ama ondan
kurtulmamız zor olacak.Serserei bir çocuktur.Yeon Seul konuşurken onu
dinliyordu.Ne kadar harikaydı.Sonra biden saati hatırladı:



-Benim gitmem lazım.Merak ederler!dedi.Jung Woo:



-Doğru!Seni eve bırakmamı ister misin?



-Tamam olur.dedi hemen Yeon Seul.Onunla biraz daha vakit geçirirdi hemde.





Birlikte yürümeye başladılar.İkiside çok mutluydu.Biraz yürüdükten sonra
ıssız bir sokakta gördükleri manzara karşısında şok oldular.Lee Hong Gi ve
birkaç arkadaşı onlar bakıyorlardı.Hong Gi:



-Seni okul çıkışı bir yere davet edicektim ama gördüm ki başka bir erkeğe
sarılıyorsun!Yeon Seul çok korkmuştu:



-Şeyy...Özür dilerim!Teklifini kabul etmememliydim.Sana bakmamıştım bile
gerçekten özür dilerim!Jung Woo söze girdi:



-Bak Lee Hong Gi!O beni seviyor ve bende onu!Bu yüzden bizi rahat
bırakmalısın.Zaten aranızda hiçbirşeyde olmadı.Hong Gi:



-Buna sen mi karar veriyorsun?Ben ne zaman bitti dersem o zaman biter!



-Sanırım bu sefer böyle olmayacak.Kusura bakma ama Yeon Seul ve ben bitti
diyoruz!dedi Jung Woo YUeon Seulun elini tutarak.



-Siz de kim oluyorsunuz!Ahhh!Gerçekten sinirlendim ve beni sinirlendirenler
sonuçlarına katlanır!dedi Hong Gi.



-Sonuçlarına katlanmaya hazırım!diye atıldı Jung Woo.



Sonra Lee Hong Gi ve arkadaşları onlara doğru yürümeye başladı.Jung Woo Yeon
Seulu arkasına çekti.Lee Hong Gi ve arkadaşları Jung Wooyu dövmeye başladı.Yeon
Seul bu manzarayı korkuyla izliyordu:



-Ondan uzak durun!dedi ve Jung Woonun önüne geçti.Lee Hong Ginin salladığı
bir tekme Yeon Seulun karnına geldi ve Yeon Seul bayıldı.Bunu görünce
kaçtılar.Jung Woo cılız bir sesle:



-Biri yardım etsinnnnn!diye bağırdı...



[Bölüm Sonu]



Not: **Fatmanur Özür dilerim hikaye gecikkti bir kaç
günlüğüne biryere gitmiştim haber de veremedim bu yüzden paylaşamadım... Ayşe
demirtaş ve Nergiss Naz etiketlenmiyo.. ((

~. Nae Sarang - 6.Bölüm .~.



Hikayenin Adı : Nae Sarang

Tür: Romantik-komedi

Yazar: Yasemin İnan



Karakterler:



Yeon Seul,Jung Woo,Hee Mi,Hee Gi

Yeon Seul: Hayat dolu,neşeli,zeki ve güzel bir kız...

Jung Woo: Zeki ve yakışıklı bir oğlan...(Jung Woonun
karakteri ilerki bölümlerde belli olacak...)

Hee Mi&Hee Gi: Yeon Seulun en yakın arkadaşları



[6.Bölüm]





Yeon Seul ilk bayıldığında uyandığı odada açtı gözünü.Buranın Jung Woonun
evi olduğunu hemen anlamıştı.Endişe ile etrafına bakındı:



-Jung Woo?Jung Woo neredesin?diye seslendi.İçeri Jung Woonun annesi Min Ah
girdi hızla:



-Ahh canım uyandın mı nasılsın?Kendini nasıl hissediyorsun?Yeon Seul onu hiç
duymamış gibi:



-Jung Woo nerede?o iyi mi?diye sordu.Min Ah:



-O çok iyi canım.Gelir şimdi lavobada.İki dakikalığına yanından
ayrılmıştı.Baygın olduğundan beri başında bekliyor!



-Gerçekten iyi mi?Doğruyu söyleyin!



-Ahh canım benden çok endişeleniyorsun!O iyi.Sadece oğlumun yakışıklı yüzünü
biraz dağıtmışlar.dedi şakayla Min Ah.Tam o sırada Jung Woo hızla içeri girip
Yeon Seulun yanına gitti:



-Yeon Seul uyandın mı!Nasılsın?Yeon Seul onun iyi olduğunu görünce
rahatladı.Gülümseyerek:



-Ben iyiyim!dedi.Gerçekten yakışıklı yüzü biraz dağılmıştı.Dudağının kenarı
patlamış ve kaşı yarılmıştı.Bandajlar içinde olmasına rağmen harika
görünüyordu.Jung Woo:



-Beni endişelendirdin,sana birşey oldu sandım .Bir tekmeyle hemen
bayılıyorsun!



-Haklısın sadece bir tekmeyle bayıldım ama sen...Bunlar benim
yüzümden.Gerçekten özür dilerim!Hepsi benim suçum...dedi ağlamaklı bir şekilde
Yeon Seul.



-Sonuçlarına katlanacağımı söylemiştim!Hem neden üzülüyorsun?Bak ikimizde
iyiyiz.Ama o pislik cezasını çekecek!Nasılsa polis onu bulacak!Yaptıklarının
yanına kalacağını sanıyorsa yanılıyor!Yeon Seul şaşırmıştı:



-Ne polis mi?!Polise ne zaman haber verdin ki?Hem ben kaç saattir
baygınım?diye sordu endişe ile.Min Ah sessizce odadan çıktı.Jung Woo:



-Tam olarak 6 saattir.Bu çok şaşırtıcı normalde 5 dakikadan sonra uyanman
gerekirdi amasanırım sen uyudun...dedi.Yeon Seul onu dinlemiyordu:



-Ahh ailem çok kızacak!Jung Woo birden:



-Onlara haber vermeyi unuttummm!dedi hatırlayarak.Yeon Seul:



-Bana çok kızacaklar şuan saat kaç?diye sordu.Jung Woo kolundaki saate
bakarak:



-Gece 01:00!dedi.Yeon Seul:



-Gerçekten mi?Ahh ottuke?Bu sefer gerçekten çok ama çok kızacaklar!dedi Jung
wooya bakıyordu...Başlarına neden böyle birşey geldi ki ilk günden?Onu
kaybetmekten gerçekten çok korkuyordu.Ama Jung Woo hiç oralıklı değildi.Yeon
Seulu gerçekten seviyordu:



-Bu gece hiç bir yere gidemezsin!Zaten saat geç oldu.dedi hınzır bir şekilde
gülümseyerek.Yeon Seul güldükten sonra gözlerini kısdı ve düşünür gibi yaptı:



-Sanırım haklısın!dedi ikiside gülüyordu.Min Ah içeri girdi:



-Evet seni dışarı alatım Jung Wo!dedi.Jung Woonun suratı asıldı:



-Ne oldu şimdi?diye sordu.Min Ah onu kolundan çekip dışarı çıkardı ve Yeon
Seule döndü:



-Sanırım karnına biraz daha krem sürmemiz gerek.Ağrısı geri gelmeden...Yeon
Seul:



-Ağrısı geri gelmeden mi?Ağrımıyor ki!dedi.Min Ah:



-2 saat önceki sayılamalarını duysaydın böyle demezdin!dedi ve kremi alıp
Yeon Seulun karnına sürmeye başladı.



Sabah olduğunda Yeon Seul hemen hazırlanıp aşağıya indi.Min Ah onu okul
elbiseleriyle görünce başını salladı ve:



-Böyle olmaz!Sana birkaç kıyafet bulalım.dedi ve Yeon Seulu yukarı
çıkardı.Yeon Seul:



-Sizin kıyafetleriniz bana olmaz ki!dedi.Min Ah çok uzun boyly ve zayıf bir
kadındı.Min Ah:



-Zaten kendi kıyafetlerimden vermiyeceğim!dedi.



Yeon Seulu bir genç kızın odası olduğu belli olan bir odaya soktu.Dolaptan
Mini krem ve kahve tonlarında üstünde çiçekler olan bir elbise verdi.Elbise tam
Yeon Seule uymuştu:



-Bunlar kimin sorabilir miyim?dedi.Min Ah cevap verdi:



-Jung Woonun ablasının!dedi.Yeon Seul şaşırmıştı:



-Bir tane daha çocuğunuz mu var?Hiç bilmiyordum!



-Evet canım kendisi Türkiyede okuyor.Yeon Seul:



-Peki hangi bölüm?



-Güzel sanatlar bölümünde.Bu aralar gelicek.Tanışırsanız seni seveceğine
eminim!



-Teşekkürler!dedi Yeon Seul.



Biraz daha odaya bakındıktan sonra birlikte aşağı indiler.Jung Woo Yeon
Seulu görünce gülüp:



-Ablam bunu görse çok sevinir!'Kardeşimin sevgilisi olmuşta benim
elbiselerimi giyiyor!'der.



Yeon Seul sevgili lafını duyunca kızarmıştı.Birde Min Ahın yanlarında
olmasınında etkisi çoktu.Birlikte kahvaltı yaptılar.Jung Woo:



-Dün ailene haber verdin mi?Ben unutmuştum kusura bakma!Yeon Seul:



-Ne kusuru!Haber verdim ama mesaj olarak,gece uyudukları için telesekretere
mesaj bıraktım...Ama yinede çok kızacaklar!dedi.



Keyfi kaçmıştı onları düşününce.Kahvaltıyı toplamaya yardım etti.'Şimdiden
çok geç kaldım!'diye düşünüyordu.Ama dün gece uyandıktan sonra pek de
önemsemiyordu.Sonuçlarına katlanmaya hazırdı.Herşey bittikten sonra:



-Tekrar saolun hep bu olyor nedense...Ben de birgün size yardım
edebileceğimi umuyorum!Çommal kumawooo!dedi gülerek Yeon Seul.Min Ah:



-Lafı bile olmaz canım sen
yeter ki yardım iste!



Yeon Seul çok seviyordu Min
Ahı.Ne kadarda iyiydi böyle!Bu düşüncelerle yolda yürürken birden bir arabanın
hakimiyetini kaybederek ona doğru geldiğini gördü.Çığlık attı ve son anda araba
ondan sıyrılıp yanında ki direğe çarptı.Min Ah ve Jung Woo Yeon Seulun sesini
ve frenin sesini duyunca hemen dışarı koştular.Arabanın oraya geldiler ve Yeon
Seulun iyi olduğunu görüp rahatladılar.Sonra arbanın içindekine baktılar veJung
Woo arabanın oraya koşarak:



-NONAAAAAAAAAAAA!diye
bağırdı!!!!!!!!!!!!!!!!!



[Bölüm Sonu]

.~. Nae Sarang - 7.Bölüm .~.



Hikayenin Adı : Nae Sarang

Tür: Romantik-komedi

Yazar: Yasemin İnan



Karakterler:



Yeon Seul,Jung Woo,Hee Mi,Hee Gi

Yeon Seul: Hayat dolu,neşeli,zeki ve güzel bir kız...

Jung Woo: Zeki ve yakışıklı bir oğlan...(Jung Woonun
karakteri ilerki bölümlerde belli olacak...)

Hee Mi&Hee Gi: Yeon Seulun en yakın arkadaşları



[7.Bölüm]

Nonnaaaaaaaa!diye bağırdı Jung Woo.Hepsi arabanın oraya gitti.Hava
yastıkları açılmıştı ve kemeri bağlıydı arabada oturan kızın.Zaten çok hızlı
gitmiyordu.Kız sadece şoktan dolayı bayılmıştı.Hemen ambulans çağırdılar.Yeon
Seul gitmekte kararsızdı ama yinede gitmeye karar verdi.Nasılsa sevgilisinin
ablasıydı söz konusu olan.Birkaç tetkik yaptılar.Bir hasar yoktu.Sadece şoktan
bayıldığını yakında uyanacağını söylediler.Jung Woo ve Min Ah rahatlamıştı.Yeon
seul saate baktı ve endişeli bir şekilde:



-Şeyy...Kusura bakmayın ama benim gitmem lazım...Min Ah ve Jung Woo bir
ağızdan:



-Ne kusuru!Min Ah:



-Asıl bizimle gelip bize destek olduğun için saol!Jung Woo:



-Keşke biraz daha kalsaydın.Seni ablamla tanıştırmak istiyordum!Yeon Seul:



-Bende çok istiyorum ama gitmem lazım!Jung Woo:



-Dur o zaman bende seninle gelip kafeteryadan birşeyler alayım.Anne birşey
ister misin?



-Yok canım saol.dedi Min Ah.Yeon Seul ona güle güle dedikten sonra Jung Woo
ile birlikte aşağı indiler.Jung woo onu hastanenin çıkışına kadar götürdü.Yeon
Seul çıkacakken:



-Dur bir dakka!dedi Jung Woo ve ona doğru hızlıca gelmeye başladı.Yeon Seul:



-Ne oldu?demeye kalmadan Jung Woo onu kendine çekip sarıldı.Yeon seul önce
şaşırdı ama sonra gülümseyerek ona kollarını sardı.Bir süre böyle bekledikten
sonra Jung Woo:



-Şimdi gidebilirsin!dedi gülerek.Yeon Seul elini sallayıp yola çıktı.Bu
olanlar hala ona hayal gibi geliyordu.Jung Woonun onu seviyor olması,ona
sarılması...Bunlar onun hiç yaşamadığı şeylerdi...



*********************************Jung
woo*******************************************



Yeon Seulu uğurladıktan sonra kafeteryaya gitti.Bİr tost ve gazoz
ısmarladı.Sonra Yeon Seulu düşünmeye başladı.Kendisine çok şaşırıyordu ve
utanmaz buluyordu.Neydi öyle?O tam çıkacakken kendine çekip sarılmalar
falan...Bunu düşününce hem kendinin hem de Yeon Seulun bunu sevdiğini
farketti.Garson sessizce gazozu ve kolayı bırakıp gitti.Jung Woo gazozundan bir
yudum aldı ve tostundan ısırdı.Yeon Seulu düşünürken bir yandan yemeğini
yiyordu.Bitirdikten sonra hemen yukarı çıktı.Odadan içeri girdiğinde ablası ve
annesi gülüşüyordu.Jung Woo:



-Vayy!Uyanmışşınız da gülüyorsunuz bir de!dedi ablasına kızgınmış gibi
davranmaya çalışarak.Ablası:



-Şuna bak şuna!Bir de konuşuyor!Ablan uyandığında neredeydin?



-Karnımı doyurmakla meşguldüm!



-İnsan ablasına da getirir!O kadar Türkiye'den geliyoruz yani!Jung Woo
ablasına göz gezdirdi ve:



-Bence sen fazla yeme...Ablası:



-Nedenmiş o?



-Biraz kilo mu almışsın ne?Ablası:



-Yalancı!Daha gelirken tartıldım kilo almamış vermişim!Jung Woo ablasını
gıcık etmeyi çok iyi biliyordu.Ablası gençliğinden beri kilolara
takıktı..Kendisi kilolu değildi fakat o öyle görüyordu.Jung Woo:



-Sen onu bunu bırakta nasıl bunu yapabildin?Arabanı kontrol
ettirmeliydin!Ben bile böyle bir hata yapmam.Ablası:



-Bay mükemmel başladı yine konuşmaya.Ben mi senin büyüğünüm sen mi
benim?Artık bu konuda daha fazla konuşmak istemiyorum!



-Tabii istemezsin!Ablası:



-Duydum ki sevgilin olmuş yıllar sonra.Ahh benim küçük kardeşim yine o kız
gibi gıcık birini bulmadın umarım!



-Hemen de duymuşsun!Merak etme bu çok iyi biri.Utangaç,sakar ve beni çok
seviyor!



-Vayyyy!Sanırım sende onu çok seviyorsun!dedi ablası.Jung Woo
kızardı.Ablası:



-Ahh inanamıyorum!Sonunda yine kızardığını gördüğüm için çok mutlu
oldum!Jung woo iyice kızardı.Annesi ve ablası gülüşmaye başladı.Min Ah:



-Canım merak etme!Ben buna onay veriyorum.Çok tatlı ve güzel bir kız!Ablası:



-Annemde onay vermiş.Ama benim onayımı almadan birşey yapamazsın biliyorsun
değil mi?Jung Woo yan yan bakarak:



-Hahh onaymış!dedi ukalaca.Acaba çok kızmışlar mıdır Yeon Seule?diye
düşündü....



**************************************Yeon
Seul******************************************



Onu düşünerek eve gitti.Kapıyı çalmaya korkuyordu.Yavaşça tıklattı
kapıyı.Biraz bekledi sonra bir daha tıklattı.Kimse açmıyordu.Evde kimsenin
olmadığını anlayınca paspasın altından anahtarı alıp kapıyı
açtı.Eşyalarınıodasına koydu.Bu olaylar onu çok acıktırmıştı.Mutfağa gidip
dolabı açtı.Tahıl gevreği ve sütü çıkardı.Kaseye boşaltıktan sonra eline alıp
odasına yürüdü.Tam kapının önünden geçerken kapı anahtarla açıldı.Karşısına
annesi çıktı.Onu görünce önce şaşırdı fakat sonra bu şaşkınlık kızgınlığa
dönüştü.Yeon Seule:



-Neredesin kaç gündür?diye sordu.Yeon Seul korkak bir sesle:



-Arkadaşımdaydım...dedi.



-Hangi arkadaşın bu?Kızları aradım ama onlarda değilmişsin.Gecenin 2'sinde
arayıp telesekretere mesaj bırakmakla bu işin çözüleceğini mi sanıyorsun?



-Hayır öyle değil...Yeon Seul yalandan nefret ederdi.Yalan söylemek
istemiyordu:



-Bir erkek arkadaşımın evindeydim...dediğinde karşısındaki insanın yüz
ifadesinin nasıl değiştiğini gördü ve sustu.



-Bunu nasıl yaparsın?Bize abimden emanettin!Biz seni f... olasın diye mi
büyüttük?Yeon Seul bu sözü duyunca beyninden vurulmuşa döndü:



-Bunu nasıl söylersin!Kim olduğunu sanıyorsun sen?Açıklamama bile izin
vermedin!Hemen lafını geri al!Halası bunları duyunca Yeon Seule tokat attı.Yeon
Seul tokatı yiyince yıllarca anne dediği halasına nefretle baktı.Yanağını
tutarak odasına gitti.Valizini topladı.Halasının bağırışlarını dinlemeden
kapıyı çarpıp çıktı.Yolda ağlaya ağlaya gidiyordu.Onu büyüten kişi nasıl olurda
ona bu yakıştırmayı yapardı?Çok ağırına gitmişti.Hatalı olduğunu biliyordu ama
bunu haketmemişti.Şimdi ne yapacağını düşünüyordu:



-Allahım bana yardım ettt!!!!!!!!!!!

[Bölüm Sonu]

.~. Nae Sarang - 8.Bölüm .~.



Hikayenin Adı : Nae Sarang

Tür: Romantik-komedi

Yazar: Yasemin İnan



Karakterler:



Yeon Seul,Jung Woo,Hee Mi,Hee Gi

Yeon Seul: Hayat dolu,neşeli,zeki ve güzel bir kız...

Jung Woo: Zeki ve yakışıklı bir oğlan...(Jung Woonun
karakteri ilerki bölümlerde belli olacak...)

Hee Mi&Hee Gi: Yeon Seulun en yakın arkadaşları



[8.Bölüm]

Yeon Seul ağlamayı kesmiş ve kızların evine gitmeye karar vermişti.3 katlı
ve geniş bir bahçeye sahip olan evin kapısının önünda durdu ve kapıyı
çaldı.Kapıyı hizmetçilerden biri açtı:



-Hoşgeldiniz Yeon Seul şi!dedi.Yeon Seul bu eve birçok kez geldiği için
hizmetçiler onu tanıyordu.Yeon Seulu içeriye alıp Hee Mi ve Hee Giyi çağırmaya
gittiler.Kızlar hemen aşağı indiler.Hee Gi:



-Ne oldu canım?Sen haber vermeden gelmezdin!



-Ya sormayın kızlar!dedi ve olanları anlatmaya başladı.Hee Mi:



-Ahh Yeon Seul tabi ki bizde kalabilirsin!dedi sevinçle.Hee Gi onu dürtünce:



-Yani başına gelenler çok kötü ama...Bencilim ne yapayım?dedi gülerek.



Yeon Seulde ıslak gözleriyle güldü.Kızlar onu hep rahatlatır ve güldürürdü.



Yeon Seul hafta sonu boyunca onlarda kaldı.Aileleri sürekli seyahat
ettiğinden çok rahattılar.



Pazartesi olunca Yeon Seul okul eşyalarını almadığı için okula gitmedi.Jung
Wooyu çok özlemişti.Telefonunun şarj makinesini yanına almamıştı ve kızlarda onunkine
uygun bir şarj bulamamışlardı.Jung Woonun numarasını ezbere bilmediği içinde
evden arayamıyordu.Jung Woo ile konuşmayı çok istiyordu.



Kızlar Yeon Seulun canı sıkılmasın diye onunla kalmaya karar
verdiler.Birazdan Yeon Seulun halasının geldiği bildirildi.Yeon Seul aşağı
indi.Halası:



-Yeon Seul sana o kelimeyi kullanmamalıydım...Sen bana abimden
emanetsin.Hadi eve gel!



Yeon Seul tam olarak özür almasa da onları haklı buldu..Sonuçta onu büyüten
kişilerdi.Ayrıca kızlara yük olmayı da istemiyordu.Kızlar Yeon Seulun
gideceğini duyunca üzülseler de halasıyla aralarının düzelmesine sevinmişlerdi.



Yeon Seul ve kızlar ertesi gün okula geldiklerinde şok oldular.Yeon Seulun
sırasında Won Yoo yerine Jung Woo oturuyordu.Yeon Seul şaşkın şaşkın sırasına
oturdu..Soran gözlerle Jung Wooya bakıyordu.Jung Woo:



-Won Yoo 3 senedir seni seviyormuş ve yanında oturuyormuş.Zaten bu sınıfa
geçecektim ama kimle yer değiştireceğim konusunda kararsızdım.Bunu duyunca
müdüre gittim.Müdür annemin arkadaşıdır.Sağ olsun kırmadı beni.



Yeon Seul onun yaptığının yanlış olduğunu düşünüyordu ama yinede çok
tatlıydı.Kitaplarını çıkardı:



-Demek öyle!dedi umursamazca.Jung Woo onun bu tavrına şaşırmıştı:



-Demek öyle mi?Sadece bu kadar mı?Çok tatlı bu hareketin falan demeyecek misin?Yeon
Seul:



-Neden söyleyeyim ki?Jung Woo sinirlenmişti:



-Ne demek neden?Bunu senin için yaptım ve biz sevgiliyiz unuttun mu?



-Şaka yapıyorum sadece!Seninle sevgili olduğumu nasıl unutabilirim?dedi Yeon
Seul gülerek.Jung Woo rahatlamıştı.İkisi de gülüyordu.Sınıftakiler onlara
bakıyordu ama umurlarında değildi.Jung Woo:



-Okulda 6. olmuşsun son sınavda!Söyliyim hiç beğenmedim!Ben tabiki 1.,Hee Mi
2.,Hee Gi 3.!Benim arkadaşlarımdansa;Lee Min Ho 4.,Jang Geun Suk 5.,sen ise
6.!Yeon Seul dereceden çok onun arkadaşlarını merak etmişti:



-Lee Min Ho ve Jang Geun Suk senin arkadaşların mı?



-Evet!Onlarda birazdan burada olur.Yeon Seul:



-Ne yani?Onlarıda mı bu sınıfa aldırdın?



-Eee tabi ki!Sen nasıl kızlarla arkadaşsan bende onlarla öyleyim.Sen onu boşver
de 2. olmak için çalış!Benim sevgilim çalışkan olmalı!Hem okul listesinde de
adımız arka arkaya olsun!Yeon Seul bunları duyunca güldü.



Tam o sıradasınıfa iki öğrenci girdi.Jung Wooya selam verdikten sonra
kızların arkasındaki boş yere oturdular.Yeon Seul şaşkınlıkla bakıyordu.Jung
Woo bunu görünce güldü.Yeon Seul:



-Vayyy ne yakışıklı çocuklar!dedi.Jung Woo:



-Heyy,sen başkasına yakışıklı diyemezsin tamam mı?



-Yok ya?Nedenmiş o?Yiğidi öldür hakkını yeme derler bir Türk ata sözünde!



-Ne yani benden yakışıklı mı buluyorsun onları?Yeon Seul kaşlarını kaldırdı
ama cevap vermedi..Jung Woo:



-Demek öyle?O zaman git onlarla çık!dedi ve dudağını büzerek başını masaya
koydu.Yeon Seul:



-Oyy kıyamam!O koca dudaklarını büzme öyle!Jung Woo:



-Belki bir öpücük alırsam...Yeon Seul:



-Hahah!Sınıfın içinde mi?Rüyanda görürsün!



-Ama yanağımdan sadece!dedi Jung Woo.O sırada içeri öğretmen girdi.Herkes
ayağı kalktı.Öğretmen:



-Bugün sınıfımıza 3 öğrenci transfer oldu!Okul 1.si Kang Jung Woo,okul 4.sü
Lee Min Ho,okul 5.si Jang Geun Suk..Bu arada 1 aylık kampımız bu pazartesi
başlayacak.Velileriniz den bu cumaya kadar izin kağıtlarını getirmeyi
unutmayın!dedikten sonra derse başladı.



Tenefüs zilinin çalmasıyla Jung Woo 'Ohhh!' çekti.Yeon Seul ve Jung Woo arkadaşlarını
tanıştırmaya karar verdi.Jung Woo Min Ho ve Geun Suku Yeon Seulda Hee Mi Ve Hee
Giyi çağırdı.Hepsi selamlaştı ve birbiriyleriyle tanıştılar.Kızlar Geun Suk ve
Min Hodan hoşlanmamıştı,onlarda kızlardan.



Okul çıkışında Jung Woo Yeon Seule:



-Yeon Seul bu akşam bize gel tamam mı?Seninle ablamı tanıştıracağım!Yeon
Seul:



-Tamam izin alır gelirim!dedi ve evlerine doğru yola çıktılar.



Yeon Seul halasından izin aldıktan sonra en güzel elbisesini giydi ve yola
çıktı.Elim boş gitmeyeyim düşüncesiyle pastaneden çikolatalı pasta aldı.Jung
Woonun evine doğru ilerlerken ayağı birden taşa takıldı.Karşısında bir bayan ve
onun elinde de çikolatalı pasta vardı.Yeon Seul ona çarpınca ikisinin pastasıda
üzerlerine döküldü.Yeon Seul başını eğerek,utançla:



-Ahhh!Özür dilerim,gerçekten özür dilerim!dedi.Kadın:



-Elbisem mahvoldu!Ne yapacağım şimdi?dedi.Yeon Seul başını kaldırdı ve şok
oldu....?!!!

[Bölüm Sonu]



Not: Çingular bu bölüm diğerlşerine göre daha uzun ve yorumu
hak ediyor bence yorum yapın ki ona göre düşüncelerimi yönlendireyim haksız
mıyım?Okuyan herkese şimdiden teşekkürler bu bölümü beğendiniz mi?^^