Kore Hikayeleri
Kore Hikayeleri
Kore Hikayeleri
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

.
 
AnasayfaLatest imagesAramaKayıt OlGiriş yap

 

 AŞKIMIN KADERİ ANNEMİN YÜREĞİ

Aşağa gitmek 
YazarMesaj
Cassie
Admin & Yazar & Okur
Cassie


Mesaj Sayısı : 3310
Kayıt tarihi : 29/01/11

AŞKIMIN KADERİ ANNEMİN YÜREĞİ Empty
MesajKonu: AŞKIMIN KADERİ ANNEMİN YÜREĞİ   AŞKIMIN KADERİ ANNEMİN YÜREĞİ Icon_minitimeÇarş. Kas. 02, 2011 4:15 pm

AŞKIMIN KADERİ ANNEMİN YÜREĞİ
Yazar: Sümeyye Trabzon
Yayinlayan: Cassie


Çok
üşüyorum. Ben nerdeyim? Sonsuz bir karanliğa gömülmüş gibi korkuyorum.
Neden kimse yok, neden yalnizim? "Kimse yok mu?" demek istiyorum ama
sesim çıkmıyor. Sesimi kaybetmiş gibiyim. Yalnizlik benim en büyük
korkum, korkumun içine hapsolmuş çikamiyorum. Çaresizim ama birini
beklermiş gibi bir his var içimde. Biri geliyor, yüzünde kocaman bir
gülümseme var. Onu gördügümde artik yalniz olmadiğimi hissediyorum.
Kalbime güneş doğuyor sanki. Diğer tarafta annemin sesini duyuyorum oda
gülümsüyor."Yalniz değilsin yavrum, korkma" diyor tatli sesiyle. İkiside
bana doğru gelip elimi tutuyor, rahatliyorum. Ama sonra birşey oluyor.
Bir ses geliyor ve her yer sarsilmaya başliyor. Uçurumun başindayiz ve
annemle o çocuk düşüyor ellerimi bıraksam ikiside yok olacak.
Direniyorum. "Yoruldum, taşiyamamaktan korkuyorum, çok korkuyorum,
lütfen biri yardim etsin." diye ağliyorum. Yeniden o karanliğa ve
yalnizliğa gömülmekten korkuyorum. Tam o sırada annem gülümseyerek elimi
birakiyor. Haayııır...
Yüzüme vuran güneş işiklariyla yataktan
firladim. Kalbim hala hizla çarpiyor. Gözlerimin nemli olduğunu
hissediyorum. Oh neyseki rüyaymiş kötü bir rüya.
Pencereden sizan
güneş ışığına bakip geridi genç kız. Yeni bir gün doğuyor ve o yeni bir
hayata başliyordu bugün. Konservatuar öğrencisi eun hye bugün mezun
oluyordu. En mutlu gününe böyle bir kabusla uyanmak genç kizin sevincine
gölge düşürsede bunu görmezden geldi. Bugün her şeyi geride
birakmaliydi. Onun için yeni bir dönem başliyordu. Yeni bir hayat...
Yapacak
çok iş olduğu için hizla yataktan çikti. Annesi onu kaldirmaya
gelmediği için uyuyakaldiğini düşundu genç kiz. Sessizce alt kata inip
kahvalti hazirlamaya karar verdi, annesine süprız yapacakti. Mutfağa
girdiğinde bir tuhaflik vardi. Tüpün üstünde çaydanlik fokurduyordu ama
annesi ortalikta yoktu. "Anne nerdesin?" diye bağırırken bir anda
gözleri yuvalarindan firladi. "Anneeee!" genç kizin annesi kanlar içinde
yerde yatiyordu.

Duyduklari genç kizi hüzne boğdu.
Hıçkırıklar içinde yere çöktü bacaklari onu daha fazla taşiyamamıştı.
Doktorun dediğine göre annesi düştüğünde başını çarpmiş çok kan
kaybetmişti. Ayrica çarpmanin etkisiyle şiddetli bir beyin tramvası
geçiriyordu ve kurtulmasi pek mümkün görünmüyordu. En değerli varliği
ellerinden kayip gidiyordu ve yapabileceği hiç birşey yoktu. Kalbi
acıyordu genç kızın dünden bu güne yıllar geçmiş gibi geldi, birden
herşey mahvolmuştu. Halsizce kalkti yerden. Dalgın dalgın yürürken bir
hastaya çarptı. Pişmanlikla başini eğip özür diledi. Kafasini
kaldırdığında şaşkinca bakan adam onu üç yil önceki acı güne götürmüştü.
Karşidan gelen çifti gördüğünde eun hye şaşkınlıkla donup kaldı.
Hayatim dediği adam güzel bir kizin elinden tutmuş ona doğru geliyordu.
Kang min çapkinca gülümseyerek genç kıza döndü "Bizi kutlamayacak mısın?
Ah sizi tanıştırmadım. Bu yeni sevgilim he ran." eun hye sadece
"neden?"diyebilmisti aciyla buruşan dudaklarıyla daha fazlasina gücü
yoktu. Koşarak yanlarindan ayrildi nasil inanabilmiştiki onun eun hye
için değiştiğine. Saatlerce sokaklarda amaçsızca bedenini sürükledikten
sonra endini evinin kapısında bulmuştu. O günden sonra bir daha eskisi
gibi olamamişti genç kız. Okuldan ayrilmiş ve onu bir daha görmemişti.
Tekrar
karşısindaki adama bakti eun hye perişan görünüyordu. Yillar önceki
yakışıklılığından eser yoktu şimdi. Onu hala sevdiğini farketti aciyan
kalbiyle. Bu hali yüreğini burkmuştu. Onun çapkin gülümsemesine aşık
olmuştu genç kız yıllar önce ama şimdi bu gülümsemenin yerinde solgun
dudaklardan başka bir şey yoktu. Geçmişi bir kenara bırakıp ona ne
olduğunu sormak istedi ama yapamadı. Başını eğip ayrıldı yanından. Şu an
annesinden başka birşey düşünemezdi. Ameliyat hanenin onünde beklerken
nihayet doktor çıktı ama iyi haberleri varmış gibi görünmüyordu.
Bacakları titremeye başladı genç kızın doktorun söyleyeceklerini duymak
istemiyordu."eun hye annenin ameliyatı çok ağırdı. Yoğun bakıma alındı
ama uyanamama ihtimali çok yüksek" dedi doktor üzgünce genç kiza
bakarak. Bu kadari çok gelen eun hye icin birden her şey karardı. Bu gün
olanlar genç kızı bitirmişti adeta.
Yillar önce hayatimin
anlamına o adi numarayi yaptığimdan beri her gün ölüp ölüp diriliyorum.
Onu daha az incitmek istemiştım oysaki. Kalbimde delik var ve çok
zayıfım kalp bulunamazsa öleceğimi duyduğumda dünyam başima yıkılmıştı.
Onun bunu öğrenmesini istemedim. Ama keşke yapmasaydim diyorum. Çok
vaktim kalmadi ona çok ihtiyacim var. Ve kader onu karşıma yeniden
çıkardı. Bu sefer hata yapmayacağım. En azindan ben gidince beni
nefretle hatirlamasini istemiyorum. Melek gibi uyuyor şimdi. Onu tekrar
izleyebilmek o kadar huzur verici ki. Dayanamiyorum elini tutmak güzel
saçlarinin tatlı kokusunu yeniden içime çekmek istiyorum. Ama beni
affetmemesinden çok korkuyorum. Genç kız uyandığında ellinde bır
sıcaklik hıssetti. Elinin üzerinde biri vardı ve ağlayarak birşeyler
sayıklıyordu. "Özür dilerim beni affet beni affet eun hye beni affet."
Genç kız onu kim olduğunu farkettiğinde kalbi yine aciyla sızladı. Ona
kızacak gücü kendinde bulamıyordu. Yııllarin alıp götüremadiği bir aşkla
sevmişti onu eun hye ve şu an perişan bir hali vardı. Dayanamayarak
saçina götürdü elini "Ağlama lütfen kalk."
Kang min sevdiği kızın
sesini duyunca onun elini bırakmadan konuşmaya başladı. Bir daha bu
fırsatı bulamayabilirdi. Herşeyi anlatıp bitirdiğinde nefes nefese
kalmıştı. Karşisindaki genç kız acı ve şaşkınlıkla onu izliyordu.
Aldatılmadığına mı sevinsin yoksa hala deli gibi sevdiği adamın sayılı
ömrü kaldığını öğrendiğine mi üzülsün? Şoktaydı eun hye. Bir yanda
annesi bir yanda sevdiği adam bunu kaldıramayacağından korktu. Rüyası
aklına geldi korkuyordu hemde çok.
Doktor annesinin bitkisel
hayata girdiğini ve artık uyanma ihtimalinin olmadığını söylediğinde
iyice yıkıldi genç kız. Ayrıca doktor ondan organ bağışı gibi zor bir
karar konusunda düşünmesini istiyordu. Desteğe ihtiyaci vardı. Sevdiği
adamı görmek istedi genç kız. Tam odaya girerken içerden gelen sesle
durdu."Ölüyorum değil mi doktor? Artık bir kalbin gelmesini bekleyecek
gücüm kalmadı."
Eun hye kendini duvara toslamış gibi hissediyordu.
Artık rüyasını çözmüştü. Hayat ne kadar acımazızdı. Ölen annesi yıllar
sonra yeniden kavuştuğu sevgilisinin yaşam biletiydi. Genç kızın
duyguları donmuştu adeta bunu yapacak gücü varmıydı? Kendini hastaneden
dışarı attı düşünmeye ihtiyacı vardı.
"Doktor bey karar verdim.
Annemin kalbini hastanız kang min e vermeniz şartıyla organlarını
bağışlıyorum." Çok zor olmuştu bu karar genç kız için ama sevgi dolu
annesi insanlarin hayatlarını kurtarmaktan mutluluk duyardı. Annesinin
yanına son kez gidip ona veda etti. Hıçkırıklarını tutamamıştı yine. O
hayat dolu kadin burda yatan kadın olamazdı.
Ameliyatın başarılı
geçtiğini öğrendiğinde hava alanına doğru yola çıktı. Annesinin bir
parçasının yaşıyor olması onu mutlu etsede daha kang min i görmeye hazır
değildi genç kız. Kader onları belki birgün bir yerlerde yeniden
birleştirir kim bilir.
"Hayat hep bunun gibi seçimlerle dolu değil
mi zaten. Her seçimde pişmanlıklar olur ama önemli olan en doğru seçimi
yapabilmiş olmaktır."


---
Yorum gelsin lütfen!
AŞKIMIN KADERİ ANNEMİN YÜREĞİ 316700_237727602950051_169201539802658_638009_1131933450_n
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
 
AŞKIMIN KADERİ ANNEMİN YÜREĞİ
Sayfa başına dön 
1 sayfadaki 1 sayfası
 Similar topics
-
» ~ VAMPİRİM YÜREĞİ ~

Bu forumun müsaadesi var:Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
Kore Hikayeleri :: Hanguk Iyagi :: Tek Bölümlük Hikayeler-
Buraya geçin: