Yaşının kıymetini bil küçük

Yaşının kıymetini bil küçük Yayınlayan: Tweety^^ Elma
ağacının önünden geçerken dudaklarım yukarıya doğru kıvrılmıştı.
Beynimde eski anılar canlanmıştı. Küçüklüğüm… Ağaca çıkarak Ayşe
teyzeden izinsiz aldığım elmalar. Yakalanıncada "Göz hakkı Ayşe teyze
göz hakkı." der geçiştirirdim. Onun da bana "Senin kaç tane gözün var be
çocuğum?" deyişi. Haklıydı da göz hakkı deyip ellerime, ceplerime ve
elma koyabiliceğim her yere koyardım. Annemler elma mı almıyordu? Hayır,
tam aksine yenmemekten çürüyüp gidiyordu. Bunları
yaşamamış kimse anlayamazdı ne hissetiğimizi. Tedirginlikle ağaca
çıkmak, etrafı gözetleyerek meyveleri toplamak, yemekten de lezzetliydi.
Birde ağaca çıkıp inememek vardı işin ucunda. Çoktan inmiş olan
arkadaşın böbürlenerek "Nasıl çıktıysan öyle in!" der sanki çok kolaymış
gibi. Çıkabildiğim gibi inebilseydim çoktan inmiş olurdum.Kolların
çizilir, soyulur annene "Acıyor." dediğinde acın yetmezmiş gibi üstüne
üstün yediğin azar da cabası. Sırf o azarı yememek için susarsın,
acısada susarsın. Şimdi büyüdüm, en çok istediğim şey
gerçekleşti. Evet, büyüdüm özgürüm annemden izin almadan gezebiliyorum,
kimseye hesap vermek zorunda da değilim. Şimdi sorsalar bana
"Küçüklüğümü geri istiyorum." derdim. Başka cevabım da yoktu zaten. Kısıtlanacaksam
da birinin emri altında da yaşayacaksam küçüklüğümü geri istiyorum.
Minik acılarımı geri istiyorum. İçimdeki acıyı kristal gözyaşlarımla
birleştirerek kalbimden çıkartmak istiyorum. Nereden
bilebilirdim ki yaşının sayısı büyüdükçe acıların da büyüceğini, nereden
bilebilirdim? Hayat, meğerse ne kadar kolaymış küçükken. Minik bir
yarayla, annenin öpmesi arasındaymış. Ne kadar da safmışım. Şimdi ne
kadar çok kızıyorum kendime o zamanların kıymetini anlayıp
değerlendiremediğim için. Aynı elma ağacı, aynı Ayşe
teyze fakat bir değişiklik var ; etrafında ki çocuklar. Daha bir
haylazlar, daha bir kurnazlar, cevapları bizim kadar net değil ve
oldukça kalp kırıcı. Onlarda benim gibi büyümek, özgür olmak istiyor
mu? Ağaçtan inemeyen çocuğa elimi uzatarak indiriyorum,
yüzünde büyük bir minnet. Yüzü kirli fakat kalbi temiz, bedeni yaralı
ama kalbi sapasağlam. Eğilip yaklaşıyorum kulağına fısıldıyorum hayatın tek gerçeğini "Yaşının kıymetini bil küçük!"