Bir Parça Çikolata

BİR PARÇA ÇİKOLATA~~



"Yine moralim bozuk, yine yanımda kimse yok, yine mutfakta buluyorum kendimi. Çikolata arıyorum dolapta, ama yok! Bulamıyorum! derken en köşede tabağın altında küçük bir şey görüyorum, tabağı kaldırdığımda küçük bir parça çikolata buluyorum ama o kadar küçükki yemeye kıyamıyorum. Moralimi düzeltecek düzeltecek başka şeyler arıyorum ama bulamıyorum. En sonunda dolaşıp yine mutfağa geliyorum, dolabı açıyorum ve o küçük parçayı elime alıyorum bir de ne göreyim? Erimiş! İyice moralim bozuluyor, 'keşke yeseydim' diyorum ama çok geç. O sırada aklıma çantamdaki yarım parça çikolata geliyor, koşarak odama gidiyorum, çantamı karıştırmaya başlıyorum ve işte sonunda!

Hemen bitmesin diye yavaş yavaş yiyiyorum ama biliyorum ki bitecek..."



Keşke sevgide bu kadar kolay, dolapları karıştırarak bulunsa. En köşede olsa, küçücük olsa ama yine de olsa. Zor bulunsa ama 'bitecek' korkusu olmasa, hep yaşasa, yaşayacağından emin olunsa, bitmese...

Ben sevgimden eminim ama sevgisinden emin olan biri daha bulamadı beni, bulan kişi olmak istediğinden emin misin?

-Aslında tek ihtiyacım olan sevgi ama arasıra bir parça çikolata fena olmaz hani.



Diyerek noktaladı yazdığı yazıyı YuJin. Yarın bunu 'ona' vermeliydi, bu sefer emindi kendinden. Kaçarak mutlu olamayacağını biliyordu, 'o' YuJin'e sevdiğini söylemişti, aslında YuJin'de onu seviyordu ama çok çekingendi söyleyememişti. İçindekileri az da olsa kağıda dökmüştü.



----



Ertesi gün bir arkadaşının eline kağıdı tutuşturarak 'ona' vermesini istedi. Cevabını çok merak ediyordu. Bütün gün boyunca tenefüslerde onun gelmesini bekledi ama gelmedi. Son tenefüste de gelmeyince YuJin umudunu yitirmişti ve son derse girmeme kararı aldı. Bahçeye çıkıp bir banka oturdu.



----



Ji Hoo mektubu okuduktan sonra yüzünde ufak bir tebessüm oluştu. Bütün gün onunla nasıl konuşabileceğini düşündü ama tenefüsler yetmezdi o yüzden okul çıkışını beklemeliydi. Son tenefüs, YuJin'in dışarı çıktığını gördü, ders zili çaldığında içeri girmemişti demek ki son derse girmeyi düşünmüyordu. Ji Hoo hemen koşarak bahçeye çıktı ve YuJin'e doğru yürümeye başladı.



----



YuJin birden koluna birinin dokunduğunu hissetti ve başını kaldırdı. Karşısında Ji Hoo'yu gördüğünde şok olmuştu. Ji Hoo gülümseyerek

"Eminim" dedi ve elindeki çikolatayı YuJin'e uzattı.