Kalbimi Bir Ukalaya Kaptırdım.. 4. Bölüm
Adı:Kalbimi Bir Ukalaya Kaptırdım
Tür:Romantik-Komedi
Yazar:Elif Nur Bulut
•••4. Bölüm•••
•••Kim Hyun Joong•••
Çığlıklar. Bu kadar dayanılmaz olmak elbette gururumu okşuyor ama çığlık
atmaları gerekmez değil mi? Birkaç gündür Hae Ra adında bir kız bana gıcıklık
yapıyor. Kızları kullandığımı düşünüyor. Ama onlara etrafımda dolaşmalarını ve
çığlık atmalarını (özellikle çığlığı) ben söylemiyorum ki. Tam bir geri zekalı
olduğumu düşünüyor.
Tamam bu doğru olabilir. İlgimi çeken yanı benim hakkımda böyle düşünmesi.
Onunla kesinlikle tartışamıyorum. Son sözü söylemek konusunda oldukça başarılı.
Açıkçası ne yapacağımı bilmiyorum. Kavgacı birine benziyor…
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
‘’Hae Ra D- ve Kim Hyun B+’’ dedi İngilizce öğretmenimiz. Aklıma hemen
Biyoloji dersi geldi. Kıkırdadım. Arkasını döndü. Bir şey söyleyecek gibi oldu.
Ne derse desin hazırdım. Hatta yedek kalemim bile vardı. Ama hiçbir şey
söylemedi ve yapmadı. Sadece önüne döndü. Şaşırmıştım. Cevap vermeliydi.
Hazırdım. Daha sesli güldüm ve duyabileceği şekilde
‘’Salak ‘’ dedim. Arkasına dönecek gibi oldu ama dönmedi. Zil çaldı. Sıradan
hızlıca çıktı. Koşarak sınıftan çıktı. Biraz sonra sarışın bir kız içeri girdi.
‘’Şok, şok, şok.Hae Ra ağlıyor.’’ dedi. ‘’Ne!’’ dedim. Heyecanlandı. ‘’H…Hae
Ra a…ağlıyor.’’dedi. ‘’Bu arada ben Min Hee’’dedi. ‘’Evet, şeker vermiştin.’’
Onu pek önemsemedim. Onu ağlatmıştım. Bu hoşuma gitti. Gülümsedim. Tenefüs
bitti. Başı önde içeri girdi. Yüzünü görmemi istemiyordu. Son derse girdik.
Kimya. Tüm ders boyunca başını sıranın üstüne koyup oturdu. Zil çalınca yavaşça
toparlanmaya başladı. Herkes sınıftan çıktı. Baş başa kalmamak için acele etim.
Kapıdan çıkmak üzereydim.
‘’Tebrikler.’’dedi.’’Yani notun konusunda.’’diye ekledi. Normalde hayatta
cevap vermezdim. Ama kendimi tutamadım.’’Sağol. Kafamın bastığı tek ders
bu.’’dedim. Kaçar gibi oradan uzaklaştım. İstemsizce arkamı döndüm başı önde
hızlıca yürüyordu. Üzüldüm. Gururuna fazla dokunmuş olmalıydı. Açıkçası onun
üzülmesine üzülmüştüm. Bunu daha öncede yapmıştım ve şu anda içim büyük bir
vicdan azabıyla dolmuştu. Yanına gidip özür dilemek bile istedim ama bu
fikirden çabucak vazgeçtim. Yanımdan uçar gibi geçti. Vicdan azabı çekiyordum.
Karnım ağrımaya başladı. Koşup yanına yetişmek affedene kadar özür dilemek
istiyordum ama o benden hiç özür dilememişti. Onu çılgına döndürene kadar devam
edecektim.
Eve vardığımda inanılmaz derecede yorgundum. Odama gittim. Üstümü değiştirmeden
yattım. Uykum vardı ama uyuyamıyordum. Fazla mı ileri gitmiştim? ‘Benden nefret
etmesi doğal’ diye düşündüm. ‘’Fazla ileri gittim özür dileyeceğim.’’
Kararlılıkla yataktan kalktım. Evleri çok uzak değildi. Odamın kapısına
geldiğimde durdum. ‘Kim Hyun vazgeçmeyeceksin.’ diye düşündüm. Bu düşünce
diğerine ağır bastı ve yeniden yatağıma gittim. Bu sefer daha huzurluydum.
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
‘’Kim Hyun, kalk hayatım.’’dedi annem. ‘’Üstünü değiştir ve yemeğe
gel.’’diye ekledi. ‘’Yarın Matematik sınavın var. Çalışmalısın, söz verdin.’’
Yataktan kalktım. Üstümü değiştirirken hala uyumayı düşünüyordum. Sofraya
oturdum, tabağıma baktım. Canım yemek istemiyordu. Düşündüğüm tek şey uykuydu.
‘’Canım… yemek istemiyor.’’dedim. ‘’Niye hayatım?’’diye sordu
annem.’’İşte.’’dedim.’’İstemiyorum.’’ ‘’Uykusu var.’’dedi babam.’’Git uyu Kim
Hyun.’’ Onayı aldığıma sevindim. Kalktım, odama doğru giderken annem
seslendi.’’Matematik sınavı tatlım, söz vermiştin.’’ ‘’Tamam!’’ Odama gittim.
Yatmamla uyumam bir oldu.
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
Ve yine çığlıklar. Bütün gücümle ‘’Kesin!’’diye bağırmak istiyorum.
‘’Kapayın çenenizi!’’ birden herkes durdu. ‘Acaba duydular mı?’ diye düşündüm.
Önümdeki kızlar açıldı. Hae Ra elinde bir kalemle yanıma geldi ve kalemi
uzattı.’’Aynısı.’’dedi’’Kırılan kaleminin aynısı. Al ve bir daha bana
bulaşma.’’
•••Hae Ra•••
İçim biraz daha rahattı. Artık on unla değil konuşmak, karşılaşmak bile
içimi daraltıyor. Biyoloji dersinden önce düşündüklerimle şimdikiler daha
farklıydı. Bir hafta önce onu tam bir geri zekalı ve kendini beğenmiş biri
olarak düşünürken şimdi belki arkadaşım bile olabilirdi. Kalemi vereli 4 gün
olmuştu. Bu 4 gün içerisinde aldırmasam bile bana ‘’Günaydın, selam ve
görüşürüz.’’diyordu. bu hoşuma gidiyordu. Hatta bazen cevap vermeyi, onunla
konuşmayı düşünüyordum ama inadım bunun önüne geçiyordu. ‘’Selam’’dedi
gülümseyerek.’’Bugün hava çok güzel değil mi?’’ Vicdan azabı çekmeye başladım.
Çok mu uzatmıştım? İnadım her zaman önde olmak zorunda değildi. ‘’Selam’’dedim.
‘’Evet. Hava çok güzel!’’ güldü. Kendimi tutamadım. Ben de gülmeye başladım.
İçim rahatlamıştı. Kızarmıştım.’’Sınavlar.’’dedi.’’Sonunda bittiler.’’
‘’Evet’’dedim ‘’Okulun en sevdiğim zamanları son haftaları.’’ Gülüştük. Kapıya
yaklaştık.’’Kızlar. çığlıklar falan ben arka kapıdan gireyim.’’dedim. birden
elimi tuttu.’’Bu onları uzaklaştırır.’’dedi. İçeri girdik. Kızların dikkatini
çeken ilk şey bu oldu. Yanımıza gelmediler ama gözlerini kocaman açmış bize
bakıyorlardı. ‘’Bizi ne sandıklarını biliyorsun değil mi?’’diye sordu.
‘’Evet.’’dedi.’’Ama işe yaradı değil mi?’’ güldüm. Sınıfa girdik. ‘’Artık elimi
bırakabilirsin.Sınıfa girdik.’’ Dedim. ‘’Ah evet.’’dedi. Elimi bıraktı ve
hızlıca yerine geçti. Kıpkırmızı olduğuma emindim. Sıralarımıza oturduk. Bir
süre sonra beni dürttü ve ‘’Hiç okuldan kaçtın mı?’’diye sordu.
‘’Evet.’’dedim.’’Aslında pek çok kez.’’güldü.’’Tamam.’’dedi’’Şimdide kaçsan
sorun olmaz yani?’’ Şaşırmıştım ama bu buluşma olayı içimi o kadar rahatlattı
ki’’Eve.’’deyiverdim.
‘’Pekala.’’dedi.’’ Seni bir yere götüreceğim.’’ Kalktık. Etrafımıza bak baka
okuldan çıktık. Beni okuldan çokta uzak olmayan bir kafeye getirdi. Kalabalığı
pek sevmemiştim.’’Burası mı?’’dedim.Ses tonumdan sevmediğimi anladı.’’Senin
bildiğin bir yer var mı?’’diye sordu. Aklıma gerçekten iyi bir yer
gelmişti.’’Evet!’’dedim.Gülümsedim, kolundan tutup kalkmasına yardımcı oldum.
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
‘’Ah evet!’’dedi.’’gerçekten mükemmel!’’ ’’Beğenmene sevindim.’’Okula çok uzak
değildi. Yeşillikti ve kimseler yoktu. Ağaçlar orman görüntüsü veriyordu. Biraz
yürüdük ve çimenlerin üzerine oturduk.’’Şimdiye kadar hiç arkadaşının olmaması
şaşırtıcı.’’dedim.’’Arkadaşlık kurmak konusunda pek başarılı
değilim.’’dedi.’’Tabi…’’ ‘’Tabii onları yani kızları saymazsak değil mi?’’
güldü. ‘’Evet.’’dedi.’’Seninle arkadaş olmak için her şeylerini
verirlerdi.’’dedim. kolunu tuttum ve ‘’Ne olur benimle arkadaş ol’’diye
sallamaya başladım.’’Hiçbiri senin kadar komik olamazdı.’’dedi’’Sen?Pek arkadaşın
olduğunu görmedim.’’ ‘’Doğru.Lisede böyle oldu.Lise 2 bitiyor. ‘’diye başka bir
konuya atladım.’’Tatilde ne yapacaksın?’’ ‘’Yazlığa gideceğiz. Ya sen?’’
‘’Büyük ihtimalle buradayız.’’dedim.
‘’Burası gerçekten güzelmiş.’’dedi.’’Evet. Ben de geçen yıl
keşfettim.’’dedim ve gözlerimi kapattım. Derin bir nefes aldım ve gözlerimi
açtım. Gözlerimi açtığımda Kim Hyun’un bana baktığını fark ettim. Gülerek
‘’Ne?’’dedim’’Meditasyona inanmaz mısın?’’ gülüştük. Okul zilimiz duyuldu. Kim
Hyun saate baktı’’Bu son dersti.’’dedi.’’Vay canına ne kadar çok vakit
geçirmişiz burada.’’güldüm.’’Evet!’’dedim. ‘’İstersen…Evine kadar birlikte
yürüyebiliriz.’’dedi. bu arkadaşlık hoşuma gitmişti. Birden dost olmuştuk ve
şimdi banan beraber eve gitmeyi teklif ediyordu. Gülümseyerek ‘’Olur.’’dedim.
çantalarımızı aldık ve evime doğru yürümeye başladık.
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
‘’Görüşürüz.’’dedim. Anahtarımı çıkardım. Birden’’Telefon!’’ dedi. Arkama
döndüm. ‘’Telefonun yok bende.’’ Doğru söylüyordu daha bugün arkadaş olmuştuk
ve buma pek vakit olmamıştı. Telefonumu verdim.O da kendisininkini söyledi ve
gitti. Kapıyı açtım ve hızlıca odama gittim. Yatağıma uzandım. Gülümsemekten
kendimi alamıyordum. Ah evet Kim Hyun ile arkadaş olmuştuk. Gerçi bütün okul farklı
düşünüyordu. Kızlardan kurutulmuştu. Mutlu bir şekilde iç çektim. Yatağımdan
kalktım ve üstümü giyindim. Mutfağa gittim ‘’Kek yaptım.’’dedi annem.’’Ne oldu?
Mutlu görünüyorsun.’’ ‘’Evet’’dedim ‘’Gerçekten mutluyum.’’
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
‘’Günaydın.’’dedim.Bu sefer ben önce davranmıştım. ‘’Günaydın!’’dedi
gülümseyerek.’’Okula geldik.’’dedi.Beraber içeri girdik. Kızlar yine bize
bakıyordu. ‘’Parti!’’dedi bir çocuk’’Ve siz de davetlisiniz.’’
4. Bölümün sonu…